Για την επαναστατική αντοχή

Νίκος Παπακωνσταντίνου

ΚΟΒ Ιδ. Κλινικών

Ανίχνευση στα θεμέλια που ποτίζουν την αγωνιστική αντοχή μας και ανθίζουν το επαναστατικό πάθος, σε καιρούς που απαγορεύεται ο ονειροπόλος ρεαλισμός

Α)

1. Αλλαντοβιομηχανία: Νίκας - Υφαντής - Βίκυ - Κρέτα Φαρμ - Πασσιάς κ.λπ. 7.500 εργαζόμενοι. Το 35% της παραγωγής τους το καταναλώνουν 11 εκατ. άτομα ντόπιου πληθυσμού. Αντικειμενικά το 65% της παραγωγής είναι για εξαγωγές. Το 35% της παραγωγής τους αντιπροσωπεύει το 80% του όγκου πωλήσεων αλλαντικών στην εγχώρια αγορά. Για τους μεγαλομετόχους - ιδιοκτήτες είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου η διείσδυσή τους στην αγορά της Τουρκίας (76 εκατ. άτομα), της Ιταλίας (72 εκατ. άτομα), της Βουλγαρίας - Ρουμανίας (40 εκατ. άτομα). Εχουν ζωτική ανάγκη για πάμφθηνο, ευέλικτο, εξουθενωμένο εργατικό προσωπικό, ώστε με ανταγωνιστικότητα κόστους εργασίας να εδραιώνουν εμπορικά δίκτυα στις εξαγωγές τους, με ταυτόχρονη διασφάλιση ενός αξιόλογου μέσου ποσοστού κέρδους.

2. Βιομηχανία - Μεταλλουργία: Ομιλοι Στασινόπουλου - Κυριακόπουλου - Μυτιληναίου (Βιοχάλκο - ΜΕΤΚΑ - J&B). Κύκλος εργασιών: 15,5 δισ. ευρώ. 9.000 εργαζόμενοι περίπου. Το 80% της μεταλλουργίας. Εμπορικά δίκτυα σε 27 χώρες συνολικά. Να 'τοι οι ηγέτες της εξωστρέφειας, της ανταγωνιστικότητας κόστους. Σημείωση: Η ΜΕΤΚΑ εκτοπίζει γερμανικές εταιρείες αλουμινίου μέσα στη Γερμανία.

3. Αγορά Υγείας: Συνολικές πληρωμές (κύκλος εργασιών): (α) από κρατικό προϋπολογισμό: 4.600.000.000 ευρώ, (β) από ασφαλιστικά ταμεία: 4.200.000.000 ευρώ, (γ) άμεσες επιπρόσθετες πληρωμές ασθενών - ασφαλισμένων: 4.800.000.000 ευρώ. (Να 'τος ο ΕΟΠΥΥ). Σύνολο πληρωμών: 13.600.000.000 ευρώ. Το 2012 το σύνολο πληρωμών ήταν: 17.200.000.000 ευρώ. Οι όμιλοι (Ιατρικό Κέντρο - Υγεία - Γιουρομέντικα - Ιασώ - Βιοϊατρική, εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο), πραγματοποιούν το 42% των διαγνωστικών εξετάσεων πανελλαδικά. Συνολικά οι αμιγώς κερδοσκοπικές εταιρείες Υγείας - Πρόνοιας - Αποκατάστασης πραγματοποιούν το 62% των διαγνωστικών εξετάσεων πανελλαδικά (2015). 213.000.000 εξετάσεις σε ένα σύνολο 325.000.000. Μόνο το 38% των διαγνωστικών εξετάσεων πανελλαδικά (2015) πραγματοποιούνται στους σχηματισμούς των κρατικών δομών. Σύνολο εργαζομένων σε επτά πολυσυγκροτήματα Υγείας είναι 13 χιλιάδες. Καταγράφονται 173 επαγγελματικές ειδικότητες.

4. Από στοιχεία ICAP 2015: Επί των 500 μεγαλύτερων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, 200 εγχώριοι μονοπωλιακοί όμιλοι (συχνά με πολυκλαδική διάρθρωση) έχουν αύξηση της κερδοφορίας σε συνθήκες πτώσης του τζίρου. Και βεβαίως με καθίζηση των μισθών, των εργαζομένων σε αυτούς. Εχουν δραστική μείωση της φορολόγησής τους, ενώ κατέχουν συνολικά το 65% ως μερίδια αγοράς μέσα στην Ελλάδα. Είναι αυτή η κοινωνική δύναμη που έχει ζωτική ανάγκη για την εκτίναξη της κερδοφορίας τους με παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων, ανταγωνιστικότητα κόστους εργασίας, εξωστρέφεια για την αύξηση του όγκου πωλήσεων των εμπορευμάτων, διείσδυση σε νέες αγορές και γι' αυτό συνολικά γεωπολιτική αναβάθμιση της επίσημης Ελλάδας ως εθνοκρατική βάση στήριξής τους. Να τη η βάση συμμετοχής στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς!!

Β)

Αντιμονοπωλιακός - αντικαπιταλιστικός είναι ο αγώνας, γιατί τα μονοπώλια - οι γιγαντωμένες ΑΕ συχνά πολυκλαδικές - στη διάρθρωσή τους κυριαρχούν στην οικονομία. Γιατί τα μονοπώλια είναι η πλέον αναπτυγμένη μορφή του κεφαλαίου ως κοινωνική - οικονομική σχέση. Γιατί έχει κοινωνικοποιηθεί η παραγωγή, ενώ διατηρείται η καπιταλιστική - ατομική μορφή ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της. Γιατί έχει διαχωρισθεί η ιδιοκτησία του κεφαλαίου από τη λειτουργία του κεφαλαίου. Γιατί η εργατική τάξη κυριαρχεί στη λειτουργία της κοινωνικής παραγωγής, ενώ είναι πλήρως διαχωρισμένη από την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.

Ο αγώνας λοιπόν ακριβώς για όλα τα παραπάνω είναι αντιμονοπωλιακός και ακριβώς γι' αυτό γίνεται αντικαπιταλιστικός. Ο αντικαπιταλιστικός αγώνας - προγραμματική θέση του επαναστατικού εργατικού κινήματος - απόκτησε και ενσωματώνει, αφομοιώνει το προϊόν - αποτέλεσμα της κοινωνικής - οικονομικής εξέλιξης του καπιταλισμού. Να τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού, τα σύνορα του προσωρινού ιστορικού του χαρακτήρα.

Οι αγοραίοι οικονομολόγοι, η αγοραία πολιτική οικονομία που κυριαρχεί στα πανεπιστήμια της ΕΕ και των ΗΠΑ, μαζί, αξεχώριστα με τη σοσιαλδημοκρατική - νεοαριστερή δημοσιολογία - φιλολογία, δεν μπορεί να διανοηθεί την ανεπτυγμένη στους κόλπους του κεφαλαίου κοινωνική παραγωγική δύναμη και τον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας αποσπασμένα απ' αυτήν την καπιταλιστική μορφή. Εμείς μπορούμε ακριβώς γιατί βασιζόμαστε στα καινοτόμα επιστημονικά ορόσημα της επαναστατικής σκέψης του Καρλ Μαρξ - Λένιν με το δημιουργικό αποτύπωμά τους στο πολιτικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Γ)

(α) Οταν γύρω μας κυριαρχεί η μοιρολατρία, η σύγχυση και η αμηχανία και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε ποιο σημείο θα ραγίσει ο πάγος για την εργατική φουσκοθαλασσιά, τότε να είμαστε πρέπει ετοιμοπόλεμοι! Να βυθομετρούμε τις εργατικές διαθέσεις, να είμαστε κοντά στα σκιρτήματα ανόδου της εργατικής διαμαρτυρίας. Γιατί οι απαιτήσεις της ζωής είναι ακαταμάχητες. Να τος ο μαχητικός ρεαλισμός!

(β) Το επαναστατικό πάθος στις σημερινές συνθήκες μοιάζει παράταιρο, εκτός ρεαλισμού, της φρόνησης και της σύνεσης. Στην περίοδο που διανύουμε αντηχεί σαν ατομική εκκεντρικότητα σχεδόν. Στην αμήχανη ρουτίνα της καθημερινής ζωής το επαναστατικό πάθος ακόμη φαντάζει σα μια άσκοπη, ατελέσφορη, σχεδόν μάταιη, πάντως σπάταλη κατάσταση της προσωπικότητας. Συμπαθητική μεν, επίφοβη δε. Ομως είναι η έκρηξη - ακριβώς η έκρηξη - ενός ονειροπόλου ρεαλισμού, που εναντιώνεται στην κοκαλωμένη, νεκρή, φρόνιμη, απεικόνιση της αντικειμενικής πραγματικότητας.

(γ) Τώρα ξύνουμε το βράχο με τα νύχια της λογικής. Κοπανάμε με το πάθος του δίκιου. Ο βράχος κουνιέται από το πείσμα που γεννά η βεβαιότητα για τη νίκη. Ραγίζει όταν ανθίζει η εργατική αυτενέργεια. Το βράχο τον σπάμε με τη δύναμη της γνώσης, σκίζοντας το πυκνό φράγμα της ομίχλης που καθηλώνει το μήνυμα της πείρας, διασχίζοντας τα γυαλιστερά ρετάλια των σκουριασμένων ιδεών της εργοδοσίας, με το φως του νου που δίνει η πρωτοπόρα επιστημονική γνώση στα κοινωνικά φαινόμενα. Αυτή είναι η πτήση για πρωτοπόρους!

(δ) Ακριβώς γι' αυτά το επαναστατικό πάθος έχει μέσα του την ικανότητα της φαντασίας, τη διεισδυτικότητα της διαίσθησης, την ακαταμάχητη δύναμη να ραγίζει το τείχος της επίπεδης σκέψης, την ανημποριά μπροστά στην ατσάλινη βία των εκμεταλλευτών. Να εκτινάσσεται η δύναμη της λογικής στα ύψη, να γίνεται ανίκητη η υπεροχή του δίκιου της τάξης των εργατών, να πολλαπλασιάζεται η ακατάβλητη θέληση για τη νίκη. Η έφοδος στον ουρανό γίνεται κατορθωτή, το σχεδόν αδύνατο μετατρέπεται σε ιστορική πράξη.

Συμμερίζομαι την αναγκαιότητα των στόχων με τα τραχιά, σύνθετα και ελπιδοφόρα καθήκοντα που προτείνουν οι Θέσεις της ΚΕ. Στην προσπάθεια των επόμενων χρόνων της κομματικής δράσης, δηλώνω παρών!!