Για την παρέμβασή μας στους νέους εργαζόμενους

Αλάφη - Ανδρικοπούλου Αλεξάνδρα

Μέλος ΓΠ Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ

Στις Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο τίθεται ως ζητούμενο η αποφασιστική ενίσχυση των Τομεακών Οργάνων του Κόμματος και της ΚΝΕ, η βελτίωση της ικανότητάς τους να εξειδικεύουν την πολιτική μας στο χώρο τους. Ιδιαίτερα για την ΚΝΕ και μάλιστα σε Τομείς που παρεμβαίνουν σε νέους εργαζόμενους ή σε σπουδαστές της κατάρτισης, νομίζω θα πρέπει να μας απασχολήσουν τα εξής ζητήματα:

Αρχικά, έχουμε μεγαλύτερη δυσκολία να επεξεργαζόμαστε και να εξειδικεύουμε ζητήματα που αφορούν σε νέους εργαζόμενους, στη δουλειά μας στο εργατικό κίνημα και στα σωματεία. Είναι καθήκον προς κατάκτηση για τις Οργανώσεις μας.

Για παράδειγμα, πρέπει να μας απασχολεί περισσότερο το πώς συμβάλλουμε σε ΔΣ εργατικών σωματείων, στο άνοιγμα της δουλειάς στη νεολαία των κλάδων, στα αντίστοιχα τμήματα της κατάρτισης, ακόμα και στη δημιουργία σωματειακών επιτροπών νέων στα κλαδικά συνδικάτα, π.χ. στις Κατασκευές ή στον Επισιτισμό - Τουρισμό.

Στο νου μας να έχουμε το πώς διαμορφωνόμαστε ως κομμουνιστές συνδικαλιστές, πώς συνειδητοποιούμε ότι η οργάνωση και η παρέμβασή μας στο κίνημα δεν αρκεί να περιορίζεται κατά κύριο λόγο στα «τυπικά», στο να μαζευτεί το ΔΣ, να οριστεί η Γενική Συνέλευση, να «περάσει» κάποιο ψήφισμα - τα οποία είναι κι αυτά σημαντικά -, αλλά πρώτα και κύρια αφορά στην παρέμβαση στο περιεχόμενο και στον προσανατολισμό του. Οτι τα εργατικά σωματεία, οι σύλλογοι πρέπει να ασχολούνται με το σύνολο της ζωής των μελών τους και ότι για τα νέα ηλικιακά μέλη τους πέφτει στην ΚΝΕ σοβαρό μερίδιο ευθύνης και δουλειά ουσιαστικής εξειδίκευσης.

Ο ΚΝίτης στο σωματείο του, στο σύλλογό του, αλλά και έξω από αυτόν, πρέπει να εξηγήσει από την αρχή την αξία της οργανωμένης πάλης, σε ανθρώπους που μεγάλωσαν σε συνθήκες βαθιάς υποχώρησης του κινήματος, χωρίς εμπειρία από παλαιότερες κατακτήσεις, πολλές φορές μάλιστα εχθρικούς προς έννοιες όπως «οργάνωση», «σωματείο», «σύλλογος». Να επεξεργαστεί ιδιαίτερα αιτήματα για τους νέους αυτούς εργαζόμενους, ζητήματα που πρέπει να γίνουν αντικείμενο διεκδίκησης του αντίστοιχου κλαδικού συνδικάτου, να αποτελέσουν σημείο επαφής του με την αντίστοιχη νεολαία.

Παραδείγματος χάρη, κατάργηση του μισθολογικού διαχωρισμού ανάμεσα στους νέους ηλικιακά και τους μεγαλύτερους εργαζόμενους. Να μπει τέλος στις απλήρωτες πρακτικές, με τις οποίες εκμεταλλεύονται τους νέους και μάλιστα στην αιχμή της παραγωγικότητάς τους, οι οποίες γενικεύονται πια πολύ πέρα και από τις υποχρεωτικές πρακτικές των ΙΕΚ - ΟΑΕΔ ή ΑΕΙ - ΤΕΙ και πολλές φορές εκτείνονται σε ένα μεγάλο μέρος του εργασιακού βίου μετά την αποφοίτηση. `Η αντίστοιχα αιτήματα που αφορούν τις νέες εργαζόμενες γυναίκες, τις νέες μητέρες και τα νέα ζευγάρια, που χρειάζονται σημαντικές διευκολύνσεις και στήριξη για να στήσουν τη ζωή και την οικογένειά τους στις σημερινές συνθήκες. Πέρα από αυτά, υπάρχουν θέματα που αφορούν στο ίδιο το περιεχόμενο της εργασίας κάθε κλάδου, πράγμα που δεν πρέπει να υποτιμάται, γιατί διδάσκει τους νέους εργαζόμενους να ενδιαφέρονται για την κοινωνία στην οποία ζουν και εργάζονται, να αισθάνονται το καθήκον να τη βελτιώσουν.

Η επεξεργασία όλων αυτών των ζητημάτων από την ΚΝΕ, ιδιαίτερα στους Τομείς εργαζομένων, προϋποθέτει την ουσιαστική συνεργασία, τη στήριξη, τη μεταφορά εμπειρίας, θετικής ή αρνητικής πείρας, από τα αντίστοιχα κομματικά Οργανα. Η σχέση αυτή έχει παίξει τον κυρίαρχο ρόλο σε όλα τα θετικά βήματα που έχει κάνει η δουλειά μας το τελευταίο διάστημα.

Καλή επιτυχία στις εργασίες του 20ού Συνεδρίου μας.