Για τις Θέσεις της ΚΕ

Αναστασία Παπαδοπούλου

Μέλος Περιφερειακού Συμβουλίου ΑΕΙ Θεσσαλονίκης

Αρχικά συμφωνώ με το κείμενο των Θέσεων και θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να βάλω κάποιες σκέψεις που έχω.

Θα σταθώ κυρίως στη λειτουργία των Τομεακών Οργάνων και το πώς πραγματικά να αποτελέσουν τον κρίκο που θα εξειδικεύει την καθοδηγητική δουλειά από τα παραπάνω όργανα στις ΟΒ. Η εξειδίκευση αυτή πρέπει να πατάει κάθε φορά στο χώρο τον οποίο καθοδηγεί, όχι μόνο με οργανωτικά μέτρα, αλλά να παίρνεται υπόψη τις αντιλήψεις που κυριαρχούν, τη σύνθεσή του, πώς παρεμβαίνει ο αντίπαλος, αλλά και ποια ήταν η δράση μας σε αυτόν το χώρο, τις δυνάμεις που έχουμε εκεί. Για παράδειγμα, ο κλάδος τον πολιτικών μηχανικών έχει 60% ανεργία, αυτό που αναδεικνύουμε στον κόσμο είναι ότι ενώ υπάρχουν τεράστιες ανάγκες σήμερα για αντιπλημμυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση, οι πολιτικοί μηχανικοί δεν έχουν δουλειές. Δεν μπορούμε να ανοίγουμε το ίδιο και στους ηλεκτρολόγους ή τους μηχανολόγους, καθώς το ποσοστό της ανεργίας είναι αρκετά μικρότερο, εκεί χρειάζεται να αναδεικνύουμε τη μεγάλη εκμετάλλευση στον κλάδο. Πόσα καρπώνεται ο μηχανικός σε σχέση με αυτά που παράγει.

Χρειάζεται η ενίσχυση της πρωτοβουλίας στον κάθε χώρο, ως εξειδίκευση της δουλειάς μας, ενίσχυση των συσκέψεων, εκδηλώσεων, παρουσιάσεων βιβλίων, αλλά και δράσεις μπροστά σε εξελίξεις, θέλει να στύβουμε το μυαλό μας κάθε φορά. Για παράδειγμα, η χρονιά που διανύουμε είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την Οχτωβριανή Επανάσταση. Στην κατεύθυνση αυτή μπορούμε στο Πολυτεχνείο να αναδείξουμε μεγάλα έργα που έγιναν στην Σοβιετική Ενωση και πώς αυτά τα απολάμβανε ο λαός, όπως πανεπιστήμια, φοιτητικές εστίες, ή για την εργασία σε μεγάλες παραγωγικές μονάδες, project για τον μηχανικό στην ΕΣΣΔ. Πάντα με την πολύπλευρη βοήθεια της ΚΟΒ.

Πρέπει να αναβαθμίσουμε ουσιαστικά το πώς αποτιμούμε τη δουλειά μας. Οπως βάζουνε μέσα και οι Θέσεις, το βασικό ζήτημα δεν είναι μόνο το αν και πόσο δουλεύουμε, αλλά και το πώς δουλεύουμε. Οχι μόνο να ελέγχουμε και να αποτιμάμε τη δουλειά μας με βάση τα ποσοτικά στοιχεία, αλλά και με βάση τα ποιοτικά στοιχεία. Για παράδειγμα, στη διακίνηση του «Ριζοσπάστη», είναι το ίδιο πράγμα να δώσει μόνο ένας σύντροφος από μία ΟΒ 10 φύλλα με φίλους, με το να δώσουν 10 σύντροφοι από ένα φύλλο σε 10 άτομα; Κάθε σχεδιασμός που βάζουμε πρέπει να ελέγχεται στο κατά πόσο έγινε κτήμα από όλους τους συντρόφους μέσα στην ΟΒ, πώς υλοποιήθηκε και τι εικόνα μας ήρθε από τον κόσμο.

Πρέπει να είναι μέλημά μας πώς θα ανέβει το ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο των μελών μας. Αρχίζει πρώτα και κύρια από το προσωπικό μας διάβασμα, πρέπει να εντάξουμε στην καθημερινότητά μας το διάβασμα του «Ριζοσπάστη», του «Οδηγητή». Ενώ είναι αναγκαίο το δέσιμο με το μαρξιστικό βιβλίο. Η ακόρεστη δίψα για γνώση δεν μπορεί να καλλιεργηθεί από μέρα σε μέρα, προκύπτει όμως αναγκαία. Πρέπει ο καθοδηγητής αλλά και το κάθε μέλος να είναι σε θέση να εξηγήσει την κοσμοθεωρία μας κάθε στιγμή, σε οποιονδήποτε. Προσπαθώντας ο ίδιος να κατακτήσει την γνώση, να μην του είναι αρκετό τα δύο - τρία βασικά πράγματα που θα μάθει στα μαθήματα πάνω στο Πρόγραμμα του Κόμματος. Αυτό είναι που πρέπει να καλλιεργηθεί και το Τομεακό όργανο πρέπει να βοηθήσει τους συντρόφους παρακάτω π.χ. με προτάσεις βιβλίων ξεχωριστά για τον κάθε σύντροφο. Για αυτόν το λόγο πρέπει να αναβαθμιστεί και ο ρόλος του ιδεολογικού υπευθύνου σε επίπεδο Τομέα. Μέσα από την εκλογοαπολογιστική διαδικασία οι σύντροφοι εξέφρασαν την επιθυμία τους να ολοκληρωθούν τα μαθήματα πάνω στο Πρόγραμμα και να ενισχυθεί η εσωοργανωτική μόρφωση, να γίνονται βιβλιοπαρουσιάσεις μέσα στις ΟΒ. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω θα προκύψει και το ανέβασμα του επιπέδου συζήτησης μέσα στην ΟΒ, θα γίνεται καλύτερη αποτίμηση της δουλειάς σε αυτό το επίπεδο.

Σημαντική είναι και η μεταφορά πείρας από Τομεακή σε Τομεακή και από ΟΒ σε ΟΒ. Μεταφορά που πρέπει να γίνει και να εξειδικευτεί στα δεδομένα της κάθε Οργάνωσης και όχι μόνο ξερά να μεταφερθεί η εικόνα. Για παράδειγμα, πείρα από την οικοδόμηση ΟΒ, κάπου που δεν είχαμε δυνάμεις, πρέπει να δούμε πώς δούλεψαν εκεί οι σύντροφοι, οι ομάδες οικοδόμησης, με τι υλικά, τι αξιοποίησαν, αν έκαναν κάποια δράση και να το προσαρμόσουμε στη δικιά μας Οργάνωση.

Τέλος, σύντροφοι, δρούμε σε σύνθετες συνθήκες αλλά το ερώτημα είναι, ήταν ποτέ οι συνθήκες απλές; Το ζήτημα είναι ανεξάρτητα αλλά και εξαρτημένα από τις συνθήκες να μη φεύγεις από τον στόχο, που είναι η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη. Ζήτω το 20ό Συνέδριο του Κόμματός μας!