Δημήτρης Κατσαρός
Γραμματέας ΤΣ Εύβοιας της ΚΝΕ
Θεωρώ ότι οι Θέσεις πατάνε σε αυτό που μπαίνει μπροστά, στο καθήκον της ισχυροποίησης του ΚΚΕ-ΚΝΕ, ώστε σε μη επαναστατικές συνθήκες να επιτελέσει τον επαναστατικό του σκοπό. Την κατάκτηση της εξουσίας από τη πρωτοπόρα δύναμη, την εργατική τάξη.
Είναι γνωστό ότι η νεολαία ζει, σπουδάζει, δουλεύει σε μια εποχή που κυριαρχεί η ανοργανωσιά, η διάλυση, ο εκφυλισμός των εργατικών σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων, των μαθητικών συμβουλίων. Αυτό σε συνδυασμό με την παραπέρα αντιδραστικοποίηση των σχολών, σχολείων που διαιωνίζουν την αιωνιότητα του καπιταλισμού και κλείνουν τη λέξη «ανταγωνισμός» σε όλες τις πτώσεις, δημιουργούν μια συνείδηση στο νέο. Καλλιεργούν τον ατομισμό, τον φιλοτομαρισμό. Ολο αυτό έρχεται να δέσει με το ότι η δική μας η γενιά δεν έχει ζήσει τον σοσιαλισμό , ζει σε περίοδο αντεπανάστασης, ακούει πολλών ειδών ψέματα για τον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε.
Αυτήν την κατάσταση πρέπει να τη λάβουμε υπόψη μας ως Κόμμα για το πώς ιδεολογικά - πολιτικά παρεμβαίνουμε στη νεολαία και από μια άποψη ανεβάζει και την απαίτηση στη στήριξή της, στην προσπάθειά της να εμβαθύνει , να αλλάζει τρόπο ζωής, σκέψης και δράσης.
Υπάρχουν ντοκουμέντα; Υπάρχουν. Είναι η απόφαση της Συνδιάσκεψης για τη δουλειά μας στη νεολαία που βοηθά σε αυτήν την κατεύθυνση και πρέπει να γίνει κτήμα και των ΚΟΒ και των ΟΒ. Είναι η απόφαση του 18ου Συνεδρίου του Κόμματος για τις αιτίες της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ.
Θεωρώ ότι το Κόμμα καλύτερα έχει ξεδιαλύνει, έχει μετρήσει βήματα στην απόφαση που λέει ότι η ανάπτυξη στην ΚΝΕ είναι ζωτικής σημασίας και ότι είναι υπόθεση πρώτα και κύρια του Κόμματος, εννοώντας όχι την ΚΕ ή το ΚΣ αλλά όλες τις ΚΟΒ, όλες τις ΤΕ, όλες τις ΕΠ.
Στην περιοχή μας υπάρχει μια πείρα. Το τελευταίο διάστημα μετρήσαμε ορισμένα βήματα στην ανάπτυξη των δυνάμεών μας στους μαθητές. Αυτό δεν μπορεί να οφείλεται μόνο στην ακούραστη οργανωτική και πολιτική δουλειά των στελεχών της ΚΝΕ . Ηταν από τη μία αυτό, αλλά από την άλλη η Κομματική Οργάνωση στήριξε τη δουλειά στους μαθητές. Αυτή η στήριξη ξεκινούσε από τη βοήθεια μέσα στις συνεδριάσεις των ΟΒ, με τις παρεμβάσεις του Κόμματος που βοηθούσαν τους συντρόφους μαθητές να σταθούν απέναντι στο αστικό σχολείο, μέχρι τη συζήτηση σε επίπεδο καθοδηγητικών οργάνων του Κόμματος για εξειδίκευση, κοινή δράση ΚΟΒ - ΟΒ, προσπάθεια λειτουργίας του τριπτύχου γονιός - εκπαιδευτικός - μαθητής.
Οχι μόνο αυτό, νομίζω ότι καλύτερα κατανοείται από τις κομματικές δυνάμεις ότι «τα παιδιά μου εγώ δεν θα τα αφήσω να επιλέξουν ό,τι αυτά θέλουν (η ελεύθερη επιλογή στο καπιταλισμό δεν υπάρχει - υπάρχει ιδεολογική - πολιτική κυριαρχία της αστικής τάξης, άρα και ανάλογη διαπαιδαγώγηση - κατεύθυνση στο τι θα επιλέξεις) αλλά θα τους δείξω (όχι επιβάλω) το δρόμο ώστε να πάνε με τη τάξη τους, θα τα φέρω κοντά με την επαναστατική νεολαία».
Αντίστοιχη πείρα βγαίνει και από τη παρέμβασή μας στους χώρους της κατάρτισης. Η χρέωση κομματικού στελέχους με αυτήν την ευθύνη, ο καλύτερος προσανατολισμών κλαδικών ΚΟΒ με τις σχολές, η σύνδεση των σωματείων με αυτούς τους χώρους, ανοίγουν δρόμους κοινού σχεδιασμού και παρέμβασης, επικοινωνίας με τη νεολαία, διαμορφώνοντας καλύτερο έδαφος στην προσπάθεια επικοινωνίας με τη νεολαία, διαπαιδαγώγησής της για να συγκρουστεί με την εργοδοσία.
Αυτά τα ζητήματα δεν θα μπορούσε μόνη της η ΚΝΕ να τα λύσει.
Νομίζω αυτά τα ζητήματα οι Θέσεις τα πιάνουν και τα ενισχύουν.
Θέλω όμως να θέσω έναν προβληματισμό και μια γνώμη. Νομίζω ότι πρέπει καλύτερα, από την ΚΕ έως τα Τομεακά Οργανα, να ενισχύσουμε τη δουλειά και συζήτηση με το Πρόγραμμα του Κόμματος όπως ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο, μέσα στις ΚΟΒ. Ωστε να μετρήσουμε βήματα, όλα τα κομματικά μέλη να μπορούν να το στηρίζουν, εκλαϊκεύουν, αξιοποιούν.
Και νομίζω ότι τα κύρια ζητήματα που ΚΟΒ και ΟΒ πρέπει να βελτιώσουν ενιαία έχουν να κάνουν με:
1) Τα ζητήματα της οικονομίας. Το ζήτημα του ιμπεριαλισμού, ότι δεν είναι μόνο η επεκτατική πολιτική, αλλά συνδέεται με την οικονομική βάση, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (μετοχικό κεφάλαιο, συγκέντρωση, εξαγωγή κεφαλαίων, συγχώνευση τραπεζικού - βιομηχανικού κεφαλαίου, μοίρασμα εδαφών, συγκρότηση διεθνών ενώσεων). Ιδιαίτερη αξία έχει η κατανόηση της ανάλυσης του 1ου κεφαλαίου των Θέσεων ώστε να ξεχωρίζει η τάση, αυτό που λέμε «προς τα πού πηγαίνει το πράγμα».
2) Επανάσταση, επαναστατική κατάσταση, αντίληψη για τον σοσιαλισμό. Οτι η επαναστατική κατάσταση είναι αντικειμενική κατάσταση που είναι προϊόν των αντιθέσεων του καπιταλισμού που οξύνονται και οδηγούν στο «οι κάτω δεν θέλουν, οι πάνω δε μπορούν».
3) Οτι η εργατική τάξη είναι ηγέτιδα δύναμη. Αυτό έχει να κάνει με τη θέση της στην παραγωγή, από τα χαρακτηριστικά που αποκτά λόγω της θέσης (συνεργασία, συλλογικότητα). Να συζητήσουμε το κατά πόσο γίνεται κατανοητό ότι ο σκυφτός εργάτης σήμερα είναι αυτός που αύριο θα κάνει το βήμα, που θα δίνει τη ζωή του στην ένοπλη εξέγερση για να πάρει την εξουσία.
4) Οτι η Λαϊκή Συμμαχία είναι Κοινωνική Συμμαχία, γιατί συμμετέχουν κοινωνικές δυνάμεις που έχουν συμφέρον για την ανατροπή του καπιταλισμού. Δεν είναι κάτι το στατικό. Οποια μορφή της γεννήθηκε κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, δε θα υπάρχει για πάντα και μέχρι την επανάσταση, θα αλλάξει, θα εξελιχθεί.
5) Η σχέση Κόμμα - κίνημα. Το ΚΚ είναι η συνειδητή πρωτοπορία της εργατικής τάξης, καθοδηγεί, διαπαιδαγωγεί την εργατική τάξη ώστε να κατακτήσει την πολιτική εξουσία. Κάθε αγώνας στο σήμερα πρέπει να συνδέεται με τη πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας, να βγαίνουν συμπεράσματα από μπροστάρηδες εργαζόμενους ότι αγώνας που δεν συνδέεται με αυτήν την προοπτική «έχει κοντά ποδάρια».
Νομίζω ότι οι Θέσεις του Συνεδρίου μπορούν και πρέπει να μας βγάλουν πιο ισχυρούς. Τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ μπορούν και πρέπει να συμβάλουν σε αυτή τη διαδικασία.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ!
ΖΗΤΩ ΤΟ 20ό ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΜΑΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου