Για την παρέμβαση Κόμματος και ΚΝΕ στη νεολαία

Κατερίνα Στύλου

Γραφείο Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ

H κρίση αναδεικνύει ακόμη πιο έντονα τα ιστορικά όρια της καπιταλιστικής οικονομίας και την ακόμη πιο οξυμένη δυσκολία που έχει να ανακάμψει. Μέσα απ' τις Θέσεις, φωτίζονται ζητήματα του Προγράμματος του Κόμματος, όπως για τη στάση των κομμουνιστών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στοιχείο που μπαίνει και στους βασικούς άξονες για την ιδεολογική παρέμβαση τα επόμενα χρόνια.

Οι διεθνείς κι εσωτερικές εξελίξεις που περιγράφονται είναι σύνθετες. Είναι συνθήκες ανατροπών, στις οποίες κυριαρχεί η απογοήτευση, ο φόβος για το μέλλον, η ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι στην περιοχή. Αλλά υπάρχει κόσμος που ταυτόχρονα με την απογοήτευση, ψάχνει τις αιτίες, τη διέξοδο στα προβλήματά του, τείνει να αμφισβητεί. Σε αυτόν τον κόσμο, η παρέμβαση των κομμουνιστών μπορεί να ανοίξει ένα παράθυρο στη σκέψη και τη δράση του.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το προηγούμενο Συνέδριο, ήρθαμε σε επαφή με πλήθος κόσμου, που ασχέτως τι ψηφίζει ή τι δράση έχει, άκουσε τη θέση των κομμουνιστών. Ηταν πολύτιμη η μάχη που έδωσε το Κόμμα να γίνει αντιληπτή η θέση του για μη συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις, η προσπάθεια που έγινε να ανοιχτεί ιδεολογική δουλειά δημόσια με τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες.

Για παράδειγμα, ανάμεσα στα νέα ζητήματα που έφεραν στην επιφάνεια οι εξελίξεις, ήταν η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιαστεί ως «κομμουνιστική δύναμη» υπέρ των αγώνων του λαού, να καπηλευτεί τον αγώνα του ΕΑΜ, περιεχόμενο που περνούσε και με αφορμή σχολικές γιορτές. Ταυτόχρονα, έκανε προσπάθεια να κολακεύσει τη νεολαία, προπαγανδίζοντας τη βελτίωση της παιδείας γιατί «τίθεται στο επίκεντρο ο μαθητής», αλλά και να συνεχίσει να εγκλωβίζει έναν κόσμο που αισθάνεται αριστερός. Η Οργάνωση έδωσε τη μάχη να τα αντιπαλέψει.

Η θέση μας έγινε κατανοητή από περισσότερους και στον περίγυρο των ΟΒ της ΚΝΕ. Το γεγονός ότι το Κόμμα άντεξε στις πιέσεις και υπήρχε κόσμος που το επαναπροσέγγισε σε σχέση με το 2012, είναι παρακαταθήκη. Ιδίως αν λάβουμε υπόψη ότι επικρατεί η λογική ότι «όλα εξαρτώνται και καθορίζονται από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό», ότι «ο λαός δεν μπορεί να προκαλέσει αλλαγές ούτε να πάρει τη λύση στα χέρια του».

Μέσα απ' το άνοιγμα εξακολουθεί να έρχεται το επιχείρημα ότι όσα προτείνει το ΚΚΕ είναι μη εφαρμόσιμα. Οι δυσκολίες που συναντάμε να πείσουμε, έχουν να κάνουν και με τη συκοφάντηση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα απ' το αστικό σχολείο και από πολλές μεριές.

Στο κεφάλαιο για τον απολογισμό της δράσης και τα νέα καθήκοντα θίγονται ζητήματα που αφορούν την παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ και σε κάθε τμήμα νεολαίας, για μια σειρά τομείς στη δράση μας. Ορισμένα ζητήματα:

Μέσα απ' τα χαρακτηριστικά που χτίζει η ΚΟΒ και η ΟΒ, θα μετρώνται βήματα στο στόχο για οργάνωση δυνατή σε όλες τις συνθήκες. Ολόπλευρη καθοδήγηση είναι να καλλιεργείται η σημαντική αξία τού να μην τα βάζεις κάτω ούτε στη ζωή ούτε στον οργανωμένο αγώνα, ειδικά στις δύσκολες σημερινές συνθήκες.

Δεν αναδεικνύουμε όλο τον πλούτο των θέσεών μας στο σύνολο του δυναμικού, ενώ μπορεί να απελευθερώσει δυνατότητες, να ανοίξει ορίζοντες στη συνείδηση. Η πρωτοπόρα τέχνη έχει τη δύναμη να εμπνεύσει, να συγκινήσει, να καλλιεργήσει αξίες. Είναι όπλο στην παρέμβαση των κομμουνιστών, στον αντίποδα των ιδανικών του συστήματος που μέσα κι απ' αυτό το κανάλι θέλει η άρχουσα τάξη να περνά στους νέους. Βεβαίως, πρέπει να σκύψουμε πάνω από σχολές με αντικείμενα αντίστοιχα, ή συντρόφους καλλιτέχνες, αλλά και να ενταχθούν ταυτόχρονα τέτοιες πλευρές και στην καθημερινή δουλειά, να υπάρχει παρακίνηση απ' την καθοδήγηση, για ένα λογοτεχνικό βιβλίο κ.λπ. Αντίστοιχα, θα είναι ανάσα οξυγόνου για την παρέμβαση στα μουσικά σχολεία, τα μουσικά τμήματα, τις σχολές Καλών Τεχνών, το να γίνει βήμα στην αφομοίωση των θέσεών μας για τον πολιτισμό από τους συντρόφους και στην καλύτερη ένταξή τέτοιων πλευρών στο πολιτικό άνοιγμα.

Μπορούν αυτές οι πλευρές να εξελίξουν τη λειτουργία, τη γνώση, την ικανότητα να επικοινωνούμε με τις ιδέες μας. Είναι στοιχεία απ' τα οποία μπορεί να αντληθεί δύναμη.

Η πείρα της Οργάνωσης επιβεβαιώνει ότι η μονομέρεια στην καθοδηγητική δουλειά οδηγεί στο να μην εντοπίζουμε ποια είναι τα εμπόδια κάθε φορά.

Σωστά επισημαίνουμε τις διαφορές και τις ιδιαίτερες πλευρές από χώρο σε χώρο, αλλά φανερώνονται δυσκολίες στην πράξη. Για παράδειγμα, η ανοχή στη χρήση ναρκωτικών ιδιαίτερα στη νεολαία. Είναι πρόβλημα που το βρίσκουμε μπροστά και στη στρατολογία και στην παρέμβαση στο κίνημα. Επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και διαμορφώνει στάση και σε κόσμο που δεν κάνει χρήση. Τον απομακρύνει απ' την αξία του αγώνα, της συλλογικότητας, αλλά κατά την καθημερινή παρέμβαση σε ένα σχολείο συχνά μας διαφεύγει. Οι δυνάμεις μας συχνά έχουν θολή εικόνα για τη θέση μας. Δεν αρκεί μόνο να διαβάσουν την μπροσούρα με αφορμή μια παρουσίαση, αλλά να χρειαστεί εκ των πραγμάτων να προσανατολιστούν να το συζητάνε και με κόσμο που δεν κάνει χρήση. Για παράδειγμα, σε μια σειρά σχολεία μέσα απ' το «κόντρα» πρότυπα που προβάλλαμε, τη μαχητική στάση ζωής, καταφέραμε να πάρουν μέρος μαθητές σε τουρνουά που οργανώθηκαν, ανοίχτηκαν δρόμοι για στρατολογία στην ΚΝΕ.

Για τη Θέση 62 και τη δράση στα σχολεία: Η πείρα απ' τις μαθητικές κινητοποιήσεις δείχνει ότι όργανα ανά πόλη και ανά συνοικία σε μεγάλες πόλεις είναι μια βάση για πανελλαδικό συντονισμό. Ακόμη και το πώς παίρνονται οι αποφάσεις απ' τα συμβούλια και τις συνελεύσεις σχολείων, δείχνει ότι ενός είδους συνεννόηση - επαφή με πιο πρωτοπόρους μαθητές γίνεται στις γειτονιές. Για παράδειγμα, ξεκίνησε το ΕΠΑΛ Καλαμαριάς κατάληψη για τα οξυμένα προβλήματα και μετά από ένα μήνα στην Καλαμαριά υπήρχαν πολλές ακόμα αποφάσεις. Μάλιστα, τα πιο πολλά λύκεια γράψαν στα κείμενά τους «αλληλεγγύη στον αγώνα του ΕΠΑΛ Καλαμαριάς». Σε αυτήν τη βάση και κόντρα στον εκφυλισμό στο μαθητικό κίνημα, υπάρχει κόσμος που παίρνει μέρος στον αγώνα, θέλει να συντονιστεί με άλλα σχολεία, το οποίο φαίνεται και απ' την απεύθυνση πολλών μαθητών στο site mathites.gr τα τελευταία χρόνια.

Τέλος, έχουμε εμπιστοσύνη ότι θα 'ρθουν τα πάνω κάτω και σε όσες συνειδήσεις φαίνεται σήμερα να μη γίνονται πιο ριζοσπαστικές, παρά την παρέμβαση, ακόμη και σε χώρους που σήμερα όλα δείχνουν βραδυκίνητα. Εχουμε τα όπλα να κερδίσουμε περισσότερους που έχουν πραγματικό συμφέρον απ' την πρόταση του ΚΚΕ, τη μοναδική ρεαλιστική διέξοδο σήμερα. Μελετάμε τις αδυναμίες για να ισχυροποιηθεί η ΚΝΕ στο πλευρό του Κόμματος.