Για τις Θέσεις

Σοφοκλής Δρόσος

ΚΟΒ Εξαρχείων

Συμφωνώ με τις Θέσεις. Ωστόσο, κάποια ζητήματα νομίζω χρειάζεται να διευκρινιστούν, ώστε να γίνουν περισσότερο κατανοητά.

1. Στο ζήτημα της εξουσίας στον πρόλογο, σελίδα 1, αποτυπώνεται η στρατηγική από το 19ο Συνέδριο (και στις Θέσεις για το 20ό Συνέδριο) για την εργατική εξουσία. Ενώ στην καθημερινότητα μιλάμε για εργατική - λαϊκή εξουσία. Προφανώς η δεύτερη αποτύπωση συσπειρώνει και καλύπτει πληρέστερα τα σύμμαχα με την εργατική τάξη τμήματα των εργαζομένων. Πόσο όμως βοηθάει η απολυτότητα (όπως διατυπώνεται στη θέση 46 σελίδα 51) στην επιδιωκόμενη συσπείρωση γύρω από την εργατική τάξη των άλλων λαϊκών δυνάμεων; Το λαϊκό κίνημα έχει αναδείξει πλήθος συνειδητών αγωνιστών με χιλιάδες θύματα στην πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Ζητούμενο επομένως η ταξική συνείδηση.

2. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί νέοι δυναμικοί κλάδοι, όπως η πληροφορική, η ρομποτική, η τηλεϊατρική, η νανοτεχνολογία και άλλες εξειδικευμένες τεχνολογικές τεχνικές υπηρεσίες, μεταφορές - logistics. Η είσοδος στην παραγωγή αυτών των κλάδων έχει ως αποτέλεσμα την εκτόπιση από την παραγωγή και την οικοδομή εργατικών μαζών, μεγάλου τμήματος της υπαλληλίας καθώς και από τον αγροτικό τομέα, όπως διαπιστώνουν και οι Θέσεις.

3. Οι δυνάμεις αυτές μέσα από τη συμμαχία και τους κοινούς αγώνες με την εργατική τάξη θα μπολιαστούν με το περιεχόμενο των Θέσεων, τη στρατηγική του Κόμματος και θα πειστούν ότι είναι προς το συμφέρον τους η αναγκαιότητα της ανατροπής της εξουσίας της αστικής τάξης. Πέραν τούτου θα βοηθηθεί και η εργατική τάξη να κατανοήσει πληρέστερα την αντίληψη και τη νοοτροπία αυτών των δυνάμεων που κατά τεκμήριο διαθέτουν ανώτερο επίπεδο μόρφωσης και υψηλή ειδίκευση. Είναι βέβαιο ότι στο πολύ κοντινό μέλλον με την εξέλιξη της τεχνολογίας μεγάλο μέρος της παραγωγής και των υπηρεσιών θα εκτελούνται από ομάδα ειδικών μέσω της ρομποτικής και των υπολογιστών. Τα σημαντικά αυτά τμήματα των εργαζομένων θα αποτελούν μεγάλο μέρος της αυριανής σύγχρονης εργατικής τάξης.

4. Επομένως, μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα της χαρτογράφησης - σύνθεσης της δομής της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Για να έχουμε καθαρό το διακριτό, αρχικά, ρόλο και ουσιαστικό στη συνέχεια των συμμάχων της εργατικής τάξης στη διαδικασία της συγκρότησης της κοινωνικής συμμαχίας (θέσεις 20 - 23).

5. Εχουμε να κάνουμε με σύνθετο - δύσκολο ζήτημα, αλλά είναι ζήτημα εκ των ων ουκ άνευ για την ανασύνταξη του εργατικού και του λαϊκού κινήματος στην οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία με τελικό στόχο την εργατική εξουσία.

6. Το έργο αυτό μπορεί να το φέρει σε πέρας επιτροπή ή σώμα που θα συγκροτήσει η ΚΕ. Πέρα από συνδικαλιστικά στελέχη των κλάδων του ιδιωτικού και του κρατικού τομέα, των αγροτών, των ελεύθερων επαγγελματιών, επιστημονικών φορέων και άλλων που θα συμμετέχουν θα συνεπικουρείται από νομικούς - εργατολόγους, κοινωνιολόγους και άλλους ειδικούς επιστήμονες. Οι διαπιστώσεις των θέσεων 18, 19 σελίδα 22 - 24 και η τελευταία παράγραφος της θέσης 36 σελίδα 39 δεν αφήνουν περιθώρια καθυστέρησης της χαρτογράφησης της δομής της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Το πόρισμα της επιτροπής θα είναι το βοήθημα (μπούσουλας) για τους κομμουνιστές που δρουν στο εργατικό - λαϊκό κίνημα για το σχεδιασμό (όπου χρειάζεται) συνδικαλιστικών οργανώσεων και κινημάτων. Ποιος με Ποιον.

7. Σε συνάρτηση με τα προηγούμενα τόσο στις Θέσεις όσο και στην αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη» όταν αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι γίνεται αναφορά στην εργατική οικογένεια και τη λαϊκή οικογένεια. Στην πραγματικότητα η εργατολαϊκή οικογένεια αποτελεί το 90% του ελληνικού λαού [(εργατοϋπάλληλοι 65,1%, αυτοαπασχολούμενοι 23,7%, συμβοηθούντα μέλη 4,4%. Σύνολο 93,2% μείον 3,2%, διευθυντικά στελέχη και εργοδότες 6,8%) τα στοιχεία από τις Θέσεις]. Οι επιπτώσεις από την αντιλαϊκή πολιτική πλήττουν το 90% εξίσου, χωρίς διάκριση.

8. Η κατανόηση και υιοθέτηση του περιεχομένου των Θέσεων από ευρύτερα στρώματα εργαζομένων σκοντάφτει πάνω στον κατακερματισμό των εργαζομένων γενικά. Ενώ οι ανάγκες είναι οι ίδιες και μπορούν να αντιμετωπιστούν από κοινού (ένας για όλους και όλοι για έναν).

9. Το 20ό Συνέδριο πρέπει να αναδείξει τις αιτίες αυτής της πολυδιάσπασης και να βρει τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος. Ο εχθρός όλων είναι ο ίδιος και λέγεται ιμπεριαλισμός. Ο μικροεπιχειρηματίας στην ουσία είναι άνεργος, όπως και ο εργάτης και ο κάθε εργαζόμενος γιατρός, μηχανικός, δικηγόρος. Δεκάδες χιλιάδες πτυχιούχοι όλων των σχολών φεύγουν στην ξένη για να βρουν δουλειά.

10. Στις προτάσεις της ΚΕ για δραστηριότητες έως το επόμενο Συνέδριο, θέση 82, αναφέρεται και στην ολοκλήρωση της μελέτης για την ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας προφανώς και σε συνδυασμό με τη θέση 46.

11. Στη σελίδα 49 θέση 44 αναφέρεται. «Σε περίπτωση εμπλοκής της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί στην οργάνωση της πάλης για να βγει η Ελλάδα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο». Και παρακάτω: «Αυτό προϋποθέτει όχι μόνο να ηττηθεί ο όποιος πιθανώς εισβολέας (...) αλλά να ηττηθεί ολοκληρωτικά και η ίδια η εγχώρια αστική τάξη». Επειδή δεν είναι δυνατόν να συμβεί, και η Ελλάδα να βγει από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ο εισβολέας να ηττηθεί, χρειάζεται διευκρίνιση.