Τι να κάνουμε

Καλή Γκέλμπεση

Συγγραφέας

Γιατί το ΚΚΕ δεν άλλαξε περπατησιά και δη μετά τις ανατροπές στα πρώην σοσιαλιστικά κράτη;

Απλά και ευθέως, διότι στο εσωτερικό του και στον περίγυρό του πλειοψήφησαν επαναστάτες. Καθόλου εύκολη υπόθεση, για τούτο και καμιά επανάπαυση δεν επιτρέπεται.

Στο κάτω - κάτω οι αστοί, τα πολιτικοσυνδικαλιστικά και λοιπά πάμπολλα τσιράκια τους, ναι μεν είναι καθάρματα, αλλά δεν παραδίδουν τα όπλα. Επιπλέον, ξέρουν καλά πώς ν' αξιοποιήσουν τους οπορτουνιστές... Εξάλλου, έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι με χίλιους μύριους τρόπους προσπάθησαν και θα συνεχίσουν να προσπαθούν να βάλουν το ΚΚΕ στο χέρι απ' τα μέσα, για να το εκφυλίσουν και να το ξεφτιλίσουν στα μάτια του λαού, των λαών.

Πώς; Είτε με συμμετοχή του σε αστική κυβέρνηση, δήθεν για ελάφρυνση των βασάνων του λαού και μάλιστα στο έδαφος τάχα αντιφασιστικού μετώπου, λες κι ο φασισμός δεν είναι η άλλη όψη του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού, είτε με προβοκάτσια εκ των «...έσω» που «δικαίως» θα το καταστήσει μισητό...

Ευτυχώς, όμως, για τούτη τη χώρα και το λαό της, μέχρι τώρα μετρούν αποτυχίες σ' αυτά τα βρώμικα σχέδιά τους. Γι' αυτό, άλλωστε, πασχίζουν με νύχια και με δόντια να δυσφημίσουν τον κομμουνισμό γενικότερα - και το ΚΚΕ ειδικότερα - μ' όλα τα μέσα και δη τα ηλεκτρονικά, στα οποία έχει ολημερίς κι ολονυχτίς πρόσβαση ο πληθυσμός. Ομοια δρουν και στην Παιδεία, που βρίθει από καθηγητάδες των μαθητών, φοιτητών, σπουδαστών, γδαρτάδες, μα και στο στρατό, στους χώρους δουλειάς κ.λπ.

Κι η αλήθεια είναι ότι τους έχει πιάσει αντικομμουνιστική πρεμούρα σε βαθμό υστερίας... Αραγε, γιατί;

Ας δούμε την απάντηση με παράδειγμα την Ελλάδα.

Για πόσο ακόμη θα κρατούν το λαό στην ίδια στάση; Για πόσον καιρό δηλαδή θα τον πείθουν να συνεχίζει να σέρνεται οικονομικοκοινωνικά με τα γόνατα; Θα ματώσουν. Θα ξεσκιστούν. Ο πόνος θα γίνει αφόρητος... Οι πληγές θ' αρχίσουν να κακοφορμίζουν και να βαθαίνουν... Το χειρουργείο πανέτοιμο για τον ακρωτηριασμό του...

Τι θα κάνει τότε ο λαός; Θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια να τον ακρωτηριάσουν;;; Οχι βέβαια! Θ' αντιδράσει έστω κι από ένστικτο. Μα ούτε κι αυτοί που τον κατάντησαν να σέρνεται και να ματώνει για τα συμφέροντά τους θα κάτσουν να κοιτούν την αντίδρασή του με σταυρωμένα χέρια. Αντίθετα, θα κάνουν τα πάντα να κορυφώσουν τη λαϊκή αντίδραση, μα σε μορφή όχλου... Διότι τον όχλο τον ξεφορτώνονται ευκολότερα. Τον αποκεφαλίζουν επί τόπου... Στοιχίζει λιγότερο σε χρόνο, κόπο, έξοδα...

Τραγικό φινάλε, μα εκτός απ' τα σχέδια επί χάρτου, στην πράξη δεν ευοδώνεται. Γιατί; Διότι απαιτεί να συνεχίσει ο λαός - ως όχλος -, να σέρνεται με τα ήδη ξεσκισμένα γόνατα, κάτι που είναι ανθρωπίνως αδύνατο!!! Δεν θα έχει δηλαδή ουδεμία σχέση - σύγκριση με τις «...πλατείες» κι άλλα τέτοια κόλπα εκτόνωσης προς αλλαγή διαχειριστή... Γιατί; Διότι στη φάση - εξέλιξη του καπιταλισμού επί «...πλατειών», τα λαϊκά γόνατα ήταν ακόμη σχετικά γερά. Στη φάση - εξέλιξή του όπου θα είναι πλέον ξεσκισμένα, ο λαός δεν θα μπορεί να συρθεί σε «...πλατείες». Θα του πέφτουν μακριά... Θα προτιμήσει ν' αντιδράσει εκεί που βρίσκεται. Στη γειτονιά του, στη δουλειά του, στην πόλη του, στο χωριό του, στο σχολειό και τη σχολή του. Εκεί (!) είν' ευκολότερο να πρωτοσηκωθεί ο πληγιασμένος.

Σάμπως όμως εκεί δεν θα υπάρχουν τομάρια να τον ωθήσουν να μη σηκωθεί; Ναι, αλλά δεν θα έχουν τη σημερινή άνεση, διότι εκπαιδεύτηκαν να κάνουν πιρουέτες στη γλίτσα που κρύβει την αλήθεια... Η αλήθεια όμως τότε δεν θα κρύβεται... Θα βασιλεύει η πιο μαύρη φτώχεια και το λαϊκό αίμα θα χύνεται ασταμάτητα για τα κέρδη των αφεντάδων λόγω πολέμου, ή σε πρώτη φάση με την επιβολή ανοιχτού φασισμού... Συνεπώς τα «γοβάκια» τους θα κολλάνε πάνω στο αίμα και θα εμποδίζονται να κάνουν πιρουέτες για να εγκλωβίζουν συνειδήσεις. Μοιραία, θ' ακινητοποιούνται ή θα τσακίζονται στην προσπάθειά τους να κάνουν τη βρωμοδουλειά.

Σαφέστατα όμως δεν θα εκλείψουν αυτά τ' απόβλητα, οι φανεροί και καμουφλαρισμένοι φασιστοναζίδες. Ούτε π.χ. στην Κατοχή (Β΄ Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος) εξέλιπαν, μήτε επί χούντας 1967 - 1974. Υπήρχαν ως σιχαμερή μειοψηφία. Τούτος είναι ο λόγος που γίνεται εδώ και κάμποσα χρόνια μεθοδευμένη προσπάθεια εκφασισμού του λαού και δη της νεολαίας. Θέλουν να μετατρέψουν τη σιχαμερή μειοψηφία σε σιχαμερή πλειοψηφία, που θα συνεχίσει να σέρνεται με ξεσκισμένα γόνατα, αποζητώντας τον ακρωτηριασμό της για να πάψει να πονά...

Κι εδώ φτάνουμε αισίως στην ιστορική αποστολή του ΚΚΕ ως οργανωμένης πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, που τάχθηκε να οργανώσει το λαό και να τον οδηγήσει στην κομμουνιστική επανάσταση.

Τι αποτελεί όμως κάθε οργανωμένο τμήμα ανθρώπων; Αποτελεί έναν μηχανισμό που διαθέτει όργανα λειτουργίας και όργανα ελέγχου των οργάνων λειτουργίας. Μόνο που αντίθετα με τους μηχανισμούς τεχνολογίας, π.χ. σύγχρονο αυτοκίνητο, έχει αυξημένες απαιτήσεις παρακολούθησης των λειτουργιών του, γιατί αφορά την ταξική πάλη. Κι η ταξική πάλη δεν είναι περίπατος - χόμπι Είναι αιματηρά σκληρή.

Για τούτο, ακόμη και σ' εποχές ...νομιμότητας του ΚΚΕ, ενίοτε ο έλεγχος από πάνω προς τα κάτω και αντίστροφα, δεν πρέπει να διεξάγεται με ανοιχτά χαρτιά...

Γιατί; Διότι αν είμαι χαλασμένη εξαρχής ή χάλασα στην πορεία, ξέρω από ποιους να φυλάγομαι, μην πιαστώ στα πράσα... Κι όσο δεν πιάνομαι επ' αυτοφώρω, ακινητοποιούνται όποιοι μ' έχουν μυριστεί και δεν έχουν μάρτυρες... Αρα το «βουλώνουν» μη χαρακτηριστούν διαλυτικά στοιχεία ή τρελοί. Ετσι, συνεχίζω να εμποδίζω την κομματική δουλειά, ή να σπιλώνω με ράδιο - αρβύλα καθαρούς δυνατούς εξωκομματικούς και κομματικούς συντρόφους, προωθώντας στρατολογίες και προς τα πάνω όργανα τσιράκια μου, ή ανυποψίαστους που χειρίζομαι... Κι αν κάποιος ανυποψίαστος ξυπνήσει, τον ξεπαστρεύω κι αυτόν με ράδιο - αρβύλα ή προβοκάτσια, αφού έχω συμμάχους εκτός κόμματος, ίσως κι εντός...

Ομοιο κακό θα προξενούσα ως μη χαλασμένη, αλλά ανεπαρκής. Ανεπαρκής = ξερόλας + γραφειοκράτης + επιθετικός απέναντι σ' όποιον βάζει ζητήματα που ο ίδιος αδυνατεί να συλλάβει. Διπλά επικίνδυνη, γιατί θα καταντούσα χάντρα στο κομπολογάκι του όποιου χαλασμένου, πιστεύοντας ότι δρω υπέρ του Κόμματος. Τελικά, θα έβλαπτα το Κόμμα, το λαό, τα παιδιά μου...

Για την ανασύνταξη επομένως του εργατολαϊκού ταξικού κινήματος ποσοτικά και ποιοτικά, απαιτείται ο «μηχανισμός» του ΚΚΕ να βρίσκεται σε χέρια επαναστατών και υπό διαρκή πλήρη έλεγχο.

Μόνον έτσι σαν έρθει η ώρα να ορθωθεί ο λαός για να μην ακρωτηριαστεί, θα γίνει κατορθωτό να οργανωθεί σε γειτονιές, χώρους δουλειάς κι εκπαίδευσης, για να εξεγερθεί και να επιβάλει τη δικτατορία του προλεταριάτου και την οικοδόμηση του κομμουνισμού.

Αλλιώς... αλίμονο στις επόμενες γενιές...

Καλή επιτυχία στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ!!!