Για τις Θέσεις

Δήμητρα Χατζή, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Η συζήτηση των Θέσεων της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του Κόμματος αποτελεί πρωτόγνωρη διαδικασία για την πλειοψηφία των μελών της ΚΝΕ. Ταυτόχρονα, έχουμε την τύχη να καλούμαστε να πούμε γνώμη, να αφομοιώσουμε τις Θέσεις, υπό το πρίσμα του νέου Προγράμματος, του οποίου αποτελούν εμπλουτισμό και εξειδίκευση.

Αυτήν την τετραετία που μεσολάβησε μπορούμε να εκτιμήσουμε ορισμένα θετικά στοιχεία που ξεχώρισαν στη δουλειά μας. Καταρχάς, βελτιώθηκε σημαντικά η ικανότητα να τεκμηριώνουμε το αντικειμενικό γεγονός της επιβεβαίωσης των θέσεων του Κόμματος, με βάση την κοσμοθεωρία μας. Εχει διαμορφωθεί ως ένα βαθμό μεθοδολογία στη σκέψη των συντρόφων, στο πώς ερμηνεύουμε τις πολιτικές εξελίξεις. Διαμορφώνεται ένα δυναμικό, που, με βάση τα παραπάνω, «στέκεται» καλύτερα στη διαπάλη, ιδιαίτερα στις δύσκολες συνθήκες στις οποίες κληθήκαμε να δράσουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η στάση των συντρόφων μας στο δημοψήφισμα, που η θέση του Κόμματος ξεχώριζε «σαν την μύγα μέσα στο γάλα»: μέσα σε κλίμα πόλωσης οι δυνάμεις μας ανέδειξαν το ρόλο του, ως μηχανισμό του αστικού κράτους και τι εξυπηρετούσε εκείνη την στιγμή, μαχητικά υπερασπίστηκαν τη θέση μας. Αντίστοιχα, βελτιώθηκε η ικανότητα προβολής της θέσης μας για το χαρακτήρα της αστικής κυβέρνησης. Μια «μαγιά» συντρόφων ξεχώρισε με την

πρωτοπόρα στάση της, στους χώρους δουλειάς, μαθητές μας δίνουν καθημερινά τη μάχη με τον αντικομμουνισμό μέσα και έξω από την τάξη. Σύντροφοι από μικρή ηλικία διαπαιδαγωγούνται με τα κομμουνιστικά ιδανικά, σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης. Σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά η οργανωμένη επαφή των μελών της ΚΝΕ, με πλευρές της Ιστορίας του Κόμματός μας, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων που αναπτύξαμε, μπροστά στον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματος, των 70 χρόνων από την ίδρυση του ΔΣΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «αποτύπωμα» που άφησε στην Οργάνωση το Διήμερο της Ο Π Κεντρικής Μακεδονίας στη Νάουσα, πώς σύντροφοί μας την επόμενη κιόλας μέρα, γέμισαν με θάρρος και κουράγιο, αντιπαρατέθηκαν, ανοίχτηκαν στον περίγυρό τους, τη στιγμή που δίσταζαν μέχρι τώρα.

Παρά τα θετικά βήματα, υπάρχουν μια σειρά υποκειμενικές αδυναμίες, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζονται και οι αντικειμενικές δυσκολίες που εντοπίζουν οι Θέσεις. Σωστά τοποθετείται το κέντρο βάρους στο Τομεακό Οργανο - Κόμματος και ΚΝΕ, με συγκεκριμένη ευθύνη των Επιτροπών και Συμβουλίων Περιοχών, Κεντρικής Επιτροπής και Κεντρικού Συμβουλίου αντίστοιχα. Πρώτα από όλα, χρειάζεται να απασχολήσει η απόσταση που υπάρχει μεταξύ αυτών που αποφασίζουμε, και τι τελικά υλοποιούμε, η συζήτηση στα Τομεακά Συμβούλια ως πραγματικών επιτελείων μάχης και όχι ως συντονιστικών Γραμματέων ΟΒ. Η μαχητική λειτουργία στη βάση των καθηκόντων που μπαίνουν στις Θέσεις (40-42) που πολλές φορές ατονεί. Εχει σημασία να αναζητήσουμε την αιτία αυτών των αδυναμιών. Το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης πρώτα από όλα, που πατάει στην έλλειψη πολλές φορές κατάλληλου ιδεολογικοπολιτικού υποβάθρου. Σε αυτήν την κατεύθυνση, χρειάζεται να απασχολήσει καλύτερα πόσα στελέχη της ΚΝΕ έχουν επαφή με το μαρξιστικό βιβλίο, με τη λογοτεχνία, πώς εντάσσουν τέτοιες πλευρές στην καθοδηγητική τους δουλειάς. Πώς αντιλαμβάνονται το στόχο της κατάκτησης ενός στέρεου ιδεολογικού υποβάθρου, όχι μόνο ως ζήτημα προγραμματισμού ενός ιδεολογικού μαθήματος - που και αυτό είναι σημαντικό, αλλά συνολικότερα. Πώς καθοδηγούν την οργάνωση, αλλά και πώς προσπαθούν και οι ίδιοι να διαμορφώσουν εκείνα τα χαρακτηριστικά της ολοκληρωμένης κομμουνιστικής προσωπικότητας. Το στοιχείο της χαμηλής κοινωνικής πείρας που αντικειμενικά υπάρχει σήμερα στην ΚΝΕ είναι υπαρκτή δυσκολία, δεν μπορούμε όμως να συμβιβαστούμε με την ανυπαρξία πολλές φορές στέρεων πολιτικών δεσμών με νεολαία στους χώρους ευθύνης, με την έλλειψη σταθερού περιγύρου των στελεχών της ΚΝΕ.

Ενα άλλο ζήτημα είναι η βελτίωση του επιπέδου συνεργασίας ΚΟΒ - ΟΒ. Εχουμε μετρήσει βήματα και έχει σημασία αφενός γιατί η ΚΝΕ είναι βασικός αιμοδότης του ΚΚΕ, αφετέρου διότι με αυτόν τον τρόπο κατακτιέται ενιαία αντίληψη στο σχέδιο ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης μεταξύ ΚΟΒ - ΟΒ. Και αν αυτό είναι ως ένα βαθμό κατακτημένο σε μια εδαφική ΟΒ, μέσα από κοινές ομάδες παρέμβασης, κοινό σχέδιο μπροστά σε σταθμούς, πολύ πιο αργά προχωράει σε σχέση με τις μαθητικές ΟΒ. Οπου γίνεται έχουμε θετικά παραδείγματα. Π.χ, δράση πυρήνα γονιού - εκπαιδευτικού - μαθητή σε σχολεία, όπου ουσιαστικά αυξήθηκε η πολιτική επιρροή της Οργάνωσης.

Τέλος, αν και μετράμε ουσιαστικά βήματα στη βελτίωση της παρέμβασης των κομμουνιστών σε μαζικούς φορείς - βοήθησε και η συζήτηση σε όργανα και ΟΒ της Απόφασης της Ευρείας Ολομέλειας της ΚΕ -, ωστόσο, υπάρχει δυσκολία να ακολουθήσουμε αυτά τα βήματα στην οργάνωση και διεκδίκηση στο έδαφος, μέσα από Λαϊκές Επιτροπές, Επιτροπές Ανέργων. Παραμένουν ακόμα συγχύσεις για το ρόλο τους, που σχετίζονται φυσικά με τα ζητήματα της σχέσης Κόμματος - κινήματος που βάζουν και οι Θέσεις. Συχνά στις εδαφικές ΟΒ το ζήτημα αντιμετωπίζεται ως χρέωση ενός συντρόφου που θα παρακολουθεί τα Συντονιστικά των Λαϊκών Επιτροπών, θα ενημερώνει τα άλλα μέλη της Οργάνωσης που στην καλύτερη περίπτωση θα πηγαίνουν καλεσμένοι στις δράσεις των Λαϊκών Επιτροπών. Υπάρχουν ουσιαστικές δυνατότητες για αναβάθμιση της λειτουργίας τους, στο βαθμό που θα προχωράει η ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Πρέπει να μας απασχολήσει πώς από αυτές τις δραστηριότητες θα αποκτιέται πείρα στο κομμάτι του δυναμικού μας που δεν έχει, στην οργάνωση ενός αγώνα, στη διαμόρφωση πλαισίου πάλης, στην ανάληψη πρωτοβουλιών, στην καλή γνώση οξυμένων προβλημάτων ανά χώρο, στην ικανότητα να δένεται ένα οξυμένο πρόβλημα με το ποιος έχει τα κλειδιά της οικονομίας σήμερα, στη δουλειά με ανώριμες μάζες, στη διαμόρφωση κοινής δράσης, στη δουλειά με ανώριμες πολιτικά μάζες, στην κοινή δράση μαζί τους, στη συσπείρωσή τους με σταθερά χαρακτηριστικά. Σε αυτό χωλαίνουμε συμβιβαζόμενοι συχνά με τον αρνητικό συσχετισμό, χωρίς να βλέπουμε τη δυναμική που μπορεί να έχει η αγανάκτηση του κόσμου αυτού, ακόμα και αν δεν έχει βρει ταξικό προσανατολισμό. Σε αυτό δεν αρκεί μόνο η πρωτοπόρα στάση ενός συντρόφου που σίγουρα μπορεί να εμπνεύσει. Χρειάζεται να εκπαιδευτούμε στο πώς σε κάθε χώρο, γνωρίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του θα απαντάμε σε αυτό που πραγματικά απασχολεί τον κόσμο, πώς συνολικά θα προβάλλουμε σαν κριτήριο το σύνολο της ζωής ενός νέου εργάτη/ ανέργου που ζει σήμερα σε σχέση με αυτό που θα μπορούσε να έχει και γιατί δεν το έχει, με εύστοχες μορφές. Χρειάζεται υπομονή, δεν είναι εύκολη δουλειά.

Η αφομοίωση των Θέσεων είναι δεμένη με την αφομοίωση του Προγράμματος του Κόμματος. Θα κληθούμε να μετρήσουμε βήματα σε αυτά μέσα σε σύνθετες συνθήκες. Είναι ευθύνη μας να βγει η Οργάνωση και το Κόμμα μας πιο ισχυροποιημένοι από αυτήν τη διαδικασία.

Ζήτω το 20ό Συνέδριο του Κόμματός μας!