Η ανάγκη ανασύνταξης του κινήματος (το παράδειγμα της Σουηδίας)

Βασίλης Λαζαρίδης

ΚΟΒ Στοκχόλμης

Το κείμενο των Θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος με βρίσκει σύμφωνο. Μέσα από αυτές τις λέξεις θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα σε 2 βασικά ζητήματα που πραγματεύονται οι Θέσεις. Το 1ο έχει να κάνει με τις εξελίξεις της οικονομίας σε διεθνές επίπεδο με αναφορά στη Σουηδία, το 2ο με την κατάσταση στο σουηδικό εργατικό κίνημα και το πώς πρέπει να δουλέψουμε οι κομματικές μας δυνάμεις όντας σε μια ξένη χώρα ως μετανάστες.

Οι οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις στη Σουηδία, και σε κάθε καπιταλιστική χώρα, πρέπει να παρακολουθούνται και να εξηγούνται υπό το πρίσμα της ανισόμετρης ανάπτυξης που διέπει όλες τις καπιταλιστικές οικονομίες. Μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα που είναι σε πορεία υλοποίησης στην Ελλάδα, στη Σουηδία έχουν εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια και έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του αστικού κράτους («καλύτερη και γρηγορότερη γραφειοκρατία», εμπιστοσύνη των εργαζομένων στην εκάστοτε κυβέρνηση, άσκηση αυτοτελούς πολιτικής από τους δήμους «ανεξάρτητης από τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης» σε μια σειρά τομείς, όπως Παιδεία, Υγεία, απορρίμματα κ.λπ.). Το περιοδικό «Forbes» φέτος κατατάσσει τη Σουηδία στην 1η θέση παγκοσμίως (για πρώτη φορά) ως την καλύτερη δυνατή επιλογή που θα μπορούσε να κάνει το 2017 όποιος ασχολείται με το «επιχειρείν» και συνεχίζει ότι η Σουηδία το κατάφερε αυτό αφού την τελευταία 20ετία έχει επιτύχει μια μετάλλαξη σε ένα εύπορο κράτος λόγω του συγκρατημένου προϋπολογισμού - μέσω περικοπών που υλοποιεί. Κάτι το οποίο φαίνεται και στην επιδοματική της πολιτική, καθώς έχουν περικοπεί πολλές παροχές που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια, όπως φοιτητικά επιδόματα, επιδόματα ανεργίας κ.λπ.

Το σημείο 18 των Θέσεων επιβεβαιώνεται και από τα παρακάτω: Υπάρχει τεράστια ανοικοδόμηση στη Στοκχόλμη κυρίως, αλλά και στις υπόλοιπες πόλεις της Σουηδίας με επενδύσεις στον τομέα των κατοικιών. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα έλλειψης στέγης, αλλά ταυτόχρονα (αξιοποιώντας προφανώς και ευρωπαϊκά κονδύλια που είναι περισσότερα λόγω της ανισόμετρης ανάπτυξης, αλλά και της θέσης της αστικής τάξης της Σουηδίας) για να στεγάσουν πρόσφυγες χτίζονται ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα σε μια σειρά περιφέρειες της Στοκχόλμης, στη κατεύθυνση της γκετοποίησης, με μια σειρά έργα υποδομών (δρόμοι σύνδεσης με το κεντρικό δίκτυο, αποχετευτικό δίκτυο, εμπορικά καταστήματα, υπηρεσίες κ.λπ.). Για παράδειγμα, τους Σύρους πρόσφυγες, κατά πλειοψηφία επιστημονικό εργατικό δυναμικό, τους έχουν εγκαταστήσει σε περιοχές εκτός πόλης, δίνοντάς τους ταυτόχρονα ορισμένες παροχές, όχι από τη σκοπιά της κοινωνικής πολιτικής, αλλά με σκοπό στη συνέχεια βέβαια να αποτελέσουν το φθηνό εργατικό δυναμικό. Ταυτόχρονα, υπάρχει αντιπαράθεση μερίδων του κατασκευαστικού με μερίδες του τραπεζικού κεφαλαίου για το ποιος θα κερδίσει περισσότερο από αυτήν την πίτα. Μερίδες του τραπεζικού κεφαλαίου αντιτίθενται και «διαμαρτύρονται» ότι οι κατασκευαστικές εταιρείες πρέπει να μειώσουν το ποσοστό κέρδους τους γιατί πουλάνε στο 100% του κόστους κατασκευής και διατείνονται ότι γι' αυτό είναι και ακριβές οι πωλήσεις των κατοικιών. Βέβαια, υπάρχουν και τράπεζες που έχουν αποκλειστικά μερίδια και το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών σε κατασκευαστικές εταιρείες, αλλά και άλλες εμπορικές δραστηριότητες. Μια από αυτές είναι η γνωστή πολυεθνική σουηδική αλυσίδα ΙΚΕΑ, η οποία πέρα από τις εμπορικές δραστηριότητες έχει το πλειοψηφικό πακέτο της τράπεζας ΙΚΑΝΟ BANK, την κατασκευαστική εταιρεία ΙΚΑΝΟBOSTAD, τα έσοδα των οποίων αποτελούν το 14% του ΑΕΠ της Σουηδίας. Και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα μπορούμε να αναφέρουμε. Ολη η πίτα των μεγάλων κατασκευαστικών έργων ανήκει σε 5 μεγάλες ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρείες (με αμερικανικά και βρετανικά κυρίως κεφάλαια) καθώς και άλλες οι οποίες έχουν και εξαγωγή τεχνογνωσίας σε άλλες χώρες (εμπόλεμες ή που έχουν βγει από πόλεμο σε Λατινική Αμερική, Μέση Ανατολή, Ουκρανία, Ασία).

Στη θέση 6 είναι σωστό εκτιμώ, όπως μπαίνει σε αυτό το σημείο, ότι μια από τις περιοχές που πιθανόν να έχει εντάσεις είναι η Αρκτική, καθώς με το λιώσιμο των πάγων θα γίνει αντικείμενο συγκρούσεων και αντιτιθέμενων συμφερόντων για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών που θα είναι πιο εύκολα αξιοποιήσιμες. Εκεί εντάσσεται και η συζήτηση που έχει ανοίξει στη Σουηδία για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ (σήμερα συνδέεται με ειδική σχέση και δεν αποτελεί οργανικό μέρος της). Είναι εξελίξεις που θέλουν παρακολούθηση και από τις δικές μας κομματικές μας δυνάμεις εδώ στη Σουηδία.

Με βάση τα παραπάνω και με τη δεδομένη κατάσταση του εργατικού κινήματος, άμεσο καθήκον των κομματικών μας δυνάμεων, που ζούμε ως μετανάστες σε αυτή τη χώρα, είναι η άμεση προσαρμογή μας με τις αποφάσεις του Κόμματος που απορρέουν από το ίδιο το Πρόγραμμά του για την ανασύνταξη του εδώ κινήματος. Με δεδομένο ότι δεν είμαστε μέλη του Σουηδικού ΚΚ, που πρέπει να δράσει στη χώρα του βέβαια με αντίστοιχες κατευθύνσεις και επεξεργασίες και που είναι δικιά του υπόθεση - ευθύνη, βέβαια, εμείς ως Ελληνες κομμουνιστές, μέλη του ΚΚΕ, πρέπει να δρούμε με τις δικές μας κατευθύνσεις, επεξεργασίες και αποφάσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρέπει να υποχωρούμε στον αρνητικότατο συσχετισμό δυνάμεων και στον εκφυλισμό που υπάρχει στο εργατικό κίνημα της Σουηδίας, κίνημα κυβερνητικό και εργοδοτικό που λειτουργεί καθαρά ως γραφειοκρατικός οργανισμός και έχει ασπαστεί πλήρως την ιδεολογία της αστικής τάξης, την οποία υπερασπίζεται και ενισχύει. Σύνθετο καθήκον, που απαιτεί εξειδίκευση και για τη βοήθεια που οφείλουμε να δώσουμε στο Σουηδικό ΚΚ, αλλά και στο ξεκούνημα δυνάμεων από την παγωμάρα που υπάρχει στο εδώ εργατικό κίνημα. Απαιτεί δηλαδή αυτοτελές σχέδιο δράσης μέσα στους χώρους δουλειάς, ξεκινώντας βέβαια από εκεί που δουλεύουν Ελληνες μετανάστες (και είναι αρκετοί και σε χώρους ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας, όπως τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, Υγεία, Παιδεία), αλλά το κύριο η σύνδεσή μας με Σουηδούς εργαζόμενους, ξεφεύγοντας από λογικές να δουλεύουμε μόνο με τους Ελληνες μέσα από τις ελληνικές κοινότητες, όπως κάναμε τα προηγούμενα χρόνια. Βοήθεια σε αυτήν την κατεύθυνση θα μπορέσει να δώσει η σύσταση Επιτροπής Πόλης, αντίστοιχη με τις Λαϊκές Επιτροπές στην Ελλάδα, που θα απαρτίζεται από εργαζόμενους, μεμονωμένους συνδικαλιστές (που υπάρχουν), μια μαγιά, δηλαδή, πρωτοπόρων, Ελλήνων, Σουηδών και άλλων εθνικοτήτων. Στόχος της πρέπει να είναι να ανοίξει και να δράσει σε πλευρές της ζωής των εργαζομένων στη Σουηδία, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (π.χ. βιοτικό επίπεδο κ.λπ.), που έχουν να κάνουν με ζητήματα Υγείας, Παιδείας, Ασφάλισης, φορολογίας, Εργασιακών.

Με αυτά ως σκέψεις εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του 20ού Συνεδρίου του Κόμματός μας και με γερό στομάχι, στην υλοποίηση των αποφάσεων που αυτό θα λάβει.