Για τη δουλειά μας στην Τοπική Διοίκηση και στους αυτοαπασχολούμενους

Βασίλης Καραντζίδης

ΚΟΒ Πόλης Φλώρινας

Το Κόμμα μας προχωράει προς το 20ό Συνέδριό του έχοντας, στο διάστημα που μεσολάβησε από το 19ο, συσσωρεύσει σημαντική πείρα, θετική και αρνητική καθώς οι εξελίξεις τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και σε πολιτικό, υπήρξαν ραγδαίες, διεθνώς αλλά και στη χώρα μας.

Οι Θέσεις για το 20ό Συνέδριο δεν μπορούν αν ιδωθούν παρά μόνο σε συνάρτηση με τις Αποφάσεις του 19ου, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του Κόμματος αλλά και την δική μας αντίληψη για τον σοσιαλισμό (18ο Συνέδριο). Με την έννοια αυτή γίνεται σημαντική προσπάθεια οργάνωσης της πολιτικής και των δυνάμεων του Κόμματος ακριβώς πάνω στη διαπίστωση της αντικειμενικής ωριμότητας και των καθηκόντων μας για το πέρασμα στο σοσιαλισμό χωρίς ενδιάμεσα στάδια. Μερικά άλλα πιο συγκεκριμένα ζητήματα:

Για τη δουλειά μας στην Τοπική Διοίκηση.

Δήμοι και Περιφέρειες έχουν πλέον ανοιχτά μετατραπεί σε μηχανισμούς του Κράτους. Είναι βραχίονες υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής και παράλληλα μέσο για την απαλλαγή της κεντρικής διοίκησης από βασικές υποχρεώσεις (Υγεία, Παιδεία, μέριμνα, έργα υποδομής κ.τ.λ.) και την παράδοσή τους στο κεφάλαιο. Αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό από το λαό και έτσι σε έναν μεγάλο βαθμό δήμαρχοι και περιφερειάρχες παραμένουν πολιτικά αλώβητοι. Ο κόσμος ακόμα θεωρεί ότι μπορούν να τους απευθυνθούν σαν κάτι έξω από τον κρατικό μηχανισμό και εύκολα η κριτική περιορίζεται στο «προσπάθησαν αλλά δεν μπόρεσαν», «δεν είναι αρκετά ικανοί» (ικανότατοι είναι ...αλλά στην υλοποίηση της πολιτικής που υπηρετούν). Ειδικά η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας μετά την νίκη παράταξης Καρυπίδη και την πλήρη προσχώρησή του πλέον σε ΣΥΡΙΖΑ (η επίσημη παράταξη ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί πλέον ως δύναμη απόλυτης στήριξης Καρυπίδη). Η Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας δίνει εικόνα πειραματόζωου των νέων μοντέλων αστικής διαχείρισης. Η Διοίκηση της Περιφέρειας τα προβάλλει ως δήθεν πρωτοποριακά, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις για τις οποίες εδώ και χρόνια προειδοποιούμε. Το Περιφερειακό Συμβούλιο έχει υπερψηφίσει διάφορα επιχειρησιακά σχέδια και αναπτυξιακά προγράμματα που ανάμεσα σε έλα προβλέπουν συμπράξεις δημόσιου ιδιωτικού τομέα, δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών μέσα στις οποίες δεν θα υπάρχουν εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, προγράμματα φιλανθρωπίας για ελάχιστους, τους πλέον εξαθλιωμένους. Πρόσφατα αποφασίστηκε η ένταξη της «ΠΔΜ» στο «Ταμείο Ανάπτυξης Δυτικής Μακεδονίας (ΤΑΔΥΜ), το οποίο αναλαμβάνεται να τροφοδοτήσει τα χρήματα του Πόρου σε επιλεγμένα, με κριτήριο την βιωσιμότητα τόσο του Ταμείου όσο και των Επιχειρήσεων, επιχειρηματικά συμφέροντα δηλαδή προς τα εκεί που παράγεται κέρδος και όχι στις πραγματικές ανάγκες της περιοχής. Για το σκοπό αυτό, άλλωστε, θα χρησιμοποιηθεί και το «εργαλείο» της «μόχλευσης», δηλαδή της δήθεν ανάπτυξης με δανεικά/ ξένα κεφάλαια/ επιδοτήσεις, η ίδια συνταγή που οδήγησε στα κρατικά ελλείμματα όταν ξέσπασε η κρίση υπερσυσσώρευσης . Πρόκειται για ένα Ταμείο που θα λειτουργεί ως ιδιωτική «αναπτυξιακή» εταιρεία, αφαιρώντας χρήματα από το λαό της περιοχής. Ολα αυτά έρχονται στη συνέχεια να εξειδικευτούν στους Δήμους. Εχω την αίσθηση ότι αυτά τα ζητήματα υποτιμούνται με τη γενική αναφορά στη Θέση 35. Δυστυχώς, δεν έχουμε και οι ίδιοι καταφέρει να τα γνωστοποιήσουμε στο λαό και πολύ περισσότερο να τον κινητοποιήσουμε. Η δουλειά μας στα όργανα της Τοπικής Διοίκησης γίνεται αποσπασματικά και αφού πάρουμε στα χέρια μας την ημερήσια διάταξη. Είναι βέβαια σχεδόν αδύνατον ένας ή δύο αιρετοί του ΚΚΕ - επιφορτισμένοι και με άλλα καθήκοντα, αλλά και την προσωπική τους εργασία - να μπορούν να ενημερώνονται για τα ζητήματα αυτά πριν πάρουν την τελική τους μορφή, λίγο πριν έρθουν για ψήφιση. Γι' αυτό απαιτείται μια σταθερή κάθετη σύνδεση του Τμήματος της ΚΕ, των ΕΠ, των περιφερειακών συμβούλων, των δημοτικών συμβούλων και των δυνάμεών μας στους Συλλόγους Εργαζομένων ΟΤΑ. Η σύνδεση αυτή να έχει σταθερό χαρακτήρα με συσκέψεις τουλάχιστον μια φορά τον μήνα και χρέωση συγκεκριμένων καθηκόντων. Ανάλογα πρέπει να υπάρχει συνεργασία και μεταξύ των αιρετών το Κόμματος διαφορετικών περιοχών και βαθμών. Επίσης, να υπάρχει δημόσια ενημέρωση τουλάχιστον μετά από κάθε Συμβούλιο και εφόσον απαιτείται εξόρμηση σε χώρους δουλειάς κ.τ.λ.

Για τη δουλειά μας σε επιστήμονες - αυτοαπασχολούμενους

Η θέση 58 αναφέρεται στην ένταξη των αυτοαπασχολούμενων των αστικών κέντρων στην Κοινωνική Συμμαχία. Νομίζω ότι χρειάζεται αρκετή ακόμα επεξεργασία. Μια αντικειμενική διάκριση (σε σχέση με την αλυσίδα της παραγωγής) νομίζω πρέπει να γίνει μεταξύ των αυτοαπασχολουμένων μικροεμπόρων - μικροεπιχειρηματιών (συνήθως δεν απασχολούν άλλον παρά τον εαυτό τους και μέλη της οικογένειάς τους και άλλοτε 1 - 3 εργαζόμενους), από τη μια, και των αυτοαπασχολούμενων παρόχων υπηρεσιών, από την άλλη. Το τελευταίο έτος υπήρξαν έντονες κινητοποιήσεις με αφορμή το Ασφαλιστικό και μικροαστικών στρωμάτων επαγγελματιών, συχνά επιστημόνων και συχνά νέων, που μέχρι πρόσφατα βρίσκονταν υπό την πλήρη οικονομική και ιδεολογική επιρροή της αστικής τάξης. Δικηγόροι, Μηχανικοί, Υγειονομικοί κ.τ.λ. θεωρούσαν ότι διαθέτουν, και σε έναν βαθμό πράγματι απολάμβαναν, προνομιακή σχέση με τους αστούς. Εξυπηρετώντας άμεσα τα συμφέροντα οργάνωσης και υλοποίησης των επιχειρηματικών σχεδίων θεωρούσαν τον εαυτό τους «απαραίτητο», ενώ παράλληλα εξασφάλιζαν και πλαίσιο στήριξης εισοδημάτων και θεσμικής κατοχύρωσής τους. Με το ξέσπασμα όμως της κρίσης η «συμμαχία» αυτή κατέρρευσε και αποδείχθηκαν δύο πράγματα. Πρώτον ότι και οι ίδιοι αποτελούν (κατά μία έννοια) κομμάτι ζωντανού κεφαλαίου διαθέσιμο προς καταστροφή και δεύτερον ότι πεδία όπως το Δικαστικό Σύστημα ή η Υγεία αποτελούν πεδία κερδοφορίας του Κεφαλαίου, τα οποία θα εκχωρηθούν ώστε το τελευταίο να αποκτήσει διέξοδο επένδυσής του. Ετσι, μετά τις μεγάλες Δικηγορικές Εταιρείες, έρχονται οι πολυεπαγγελματικές και με βεβαιότητα οι κεφαλαιουχικές εταιρείες παροχής νομικών υπηρεσιών και άμεσης κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Οι μικρομεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες θα χρησιμοποιηθούν και σε νέους μηχανισμούς που θα εξυπηρετούν το κεφάλαιο, βλ. π.χ. διαμεσολάβηση στον χώρο εφαρμογής του νόμου. Στην κατηγορία αυτή των απασχολουμένων δεν μπορέσαμε, παρά τη συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις, να παρέμβουμε τόσο ώστε να πλήξουμε τις αυταπάτες για τη δυνατότητα επιστροφής «στους παλιούς καλούς καιρούς». Δεν καταδείξαμε (θέση 46) ότι η συμμαχία με την εργατική τάξη αντικειμενικά ωφελεί και τους σημερινούς αυτοαπασχολούμενους, δίνοντας διέξοδο στα σημερινά τους προβλήματα μέσω της προοπτικής ένταξής τους στην άμεσα κοινωνική εργασία. Στους δικηγόρους αντιμετωπίζουμε ενιαία τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους με τους μισθωτούς (άτυπα) δικηγόρους κάτι το οποίο έχει ίσως προβλήματα. Θα πρέπει να δούμε τις δυνατότητες των Επιτροπών Αγώνα, αλλά και την παρέμβασή μας σε περιοχές εκτός Αθήνας - Θεσσαλονίκης.

Συμφωνώ με τις Θέσεις και εύχομαι καλή δουλειά σε όλους.