Αντιστοίχιση της καθοδηγητικής δουλειάς με βάση τις σημερινές απαιτήσεις

Μαρούπας Βαγγελης

Μέλος του Γραφείου της ΚΟ Αττικής και Γραμματέας της ΤΕ Πειραιά

Συμφωνώ με τις θέσεις της ΚΕ.

Θεωρώ ότι η πορεία του Κόμματος συνεχίστηκε θετικά τα προηγούμενα χρόνια, έγιναν βήματα στο πώς η Κομματική Οργάνωση ανταποκρίνεται στο σύνθετο ιδεολογικοπολιτικό μέτωπο, βελτιώθηκε ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις αδυναμίες μας. Κριτήριο, όμως, δεν μπορεί να είναι η σύγκριση με το χτες, το τι βήματα έγιναν. Κριτήριο είναι οι απαιτήσεις της ταξικής πάλης, το πώς το Κόμμα θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε νέα, σύνθετα καθήκοντα.

Συμφωνώ με το ζήτημα της κρίσιμης ανάγκης αντιστοίχισης της καθοδηγητικής δουλειάς με τις σημερινές ανάγκες και ότι είναι κρίκος τα Τομεακά Οργανα. Ορισμένα ζητήματα με βάση την πείρα από την οργάνωση του Πειραιά:

Στο χώρο ευθύνης μας η προσπάθεια εξειδίκευσης των εξελίξεων έγινε καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν. Το παράδειγμα της συζήτησης που οργανώθηκε με τη βοήθεια του Γραφείου της ΚΟΑ και του Τμήματος Οικονομίας για το λιμάνι και τις θέσεις μας, που εξόπλισε τις ΚΟΒ και τους οπαδούς, είναι θετικό. Δηλαδή, σε ένα σημαντικό θέμα, στο οποίο υπάρχει ισχυρή ενδοαστική διαπάλη, με παρέμβαση του οπορτουνισμού που στην πράξη «έσπρωχνε» προς τη μια πλευρά του κεφαλαίου, μελετήσαμε το θέμα, την επίδρασή του στους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους ΕΒΕ, χαράξαμε τακτική και πλαίσιο πάλης. Ηταν μια δουλειά που μας βοήθησε.

Ομως, ένας τέτοιος τρόπος δουλειάς δεν είναι μόνιμος. Φυσικά, δεν είναι εύκολο σε τακτά χρονικά διαστήματα να οργανώνεται η συζήτηση με τέτοιους όρους μέχρι τις ΚΟΒ, όμως η ανάγκη οι ΚΟΒ να τροφοδοτούνται πιο καλά για τη διαπάλη στο χώρο ευθύνης μας, για το πώς εξειδικεύει ο αντίπαλος την προπαγάνδα του, για το ποιες είναι οι οικονομικές εξελίξεις και πώς επιδρούν είναι ανάγκη να συζητιέται πιο σταθερά. Σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να δουλεύουν τα Τομεακά Οργανα.

Αλλο παράδειγμα: Το προηγούμενο διάστημα και ειδικά τον τελευταίο χρόνο έγιναν βήματα στη μορφή και το περιεχόμενο των πολιτικών εκδηλώσεων του Κόμματος, ειδικά στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 100χρονα. Π.χ. η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για την εργατική τάξη στον Πειραιά και τη συμβολή του Κόμματος τα χρόνια 1918 - 1936 άφησε στην ΚΟ, την ΚΝΕ και τον περίγυρο πολύτιμα συμπεράσματα και διδάγματα συζητήθηκαν με ειδικό σημείωμα σε ΚΟΒ και σε συσκέψεις, συνέβαλαν και στο να γίνει μεγαλύτερο κομμάτι της ΚΟ και των οπαδών οργανωτές της εκδήλωσης, όπως και μαζί με την ομιλία έδωσε στοιχεία και εφόδια για τη δράση μας σήμερα. Και πάλι όμως υπήρχαν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια να δεθεί η συγκεκριμένη εκδήλωση με το σχέδιο οικοδόμησης της ΚΟ, στον κοινό σχεδιασμό με τις κλαδικές Οργανώσεις, να επικεντρωθεί η δουλειά στους μεγάλους εργασιακούς χώρους.

Αλλη πλευρά. Στο θέμα της οικοδόμησης. Υπάρχει βελτίωση της σύνθεση της Οργάνωσης τα τελευταία χρόνια, ηλικιακά και κοινωνικοταξικά. Νέο αίμα κύρια από την ΚΝΕ στρατολογείται. Η καλύτερη ιδεολογικοπολιτική δουλειά με τον περίγυρο, η χρέωση δουλειάς δίπλα στην ΚΟΒ αλλά και στο κίνημα, η αξιοποίηση του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη» ανοίγει και άλλες δυνατότητες στρατολογίας. Ομως, παρά τα βήματα, είναι ανάγκη τα Τομεακά όργανα να στρέφουν την προσοχή τους στο πώς προχωρά το σχέδιο οικοδόμησης στους μεγάλους και στρατηγικής σημασίας χώρους. Το πώς δουλεύουν οι ομάδες δουλειάς, τι περιεχόμενο δουλειάς έχουν, πέρα από την εξόρμηση. Δηλαδή, τα Τομεακά όργανα πρέπει να παρακολουθούν πώς προχωρά η οικοδόμηση με βάση τις ιεραρχήσεις και το κεντρικό σχέδιο της Οργάνωσης, έχοντας υπόψη ότι σε τέτοιους κρίσιμους στρατηγικής σημασίας χώρους η στρατολογία επιδρά πολλαπλασιαστικά.

Ενα ακόμα παράδειγμα, η δουλειά του Κόμματος στη νεολαία. Τα όργανα πρέπει να παρακολουθούν τη διαπάλη στους χώρους που ζει, εργάζεται, μορφώνεται η νεολαία. Η διαπάλη από τη σκοπιά του αντιπάλου είναι οξυμένη, ο αντικομμουνισμός δίνει και παίρνει, ενώ το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα ενισχύει την τάση για υποκατάσταση της γνώσης από την πληροφορία. Επίσης, χρειάζεται καλύτερα να δούμε μέτωπα που συγκεντρώνουν πάντα την απαιτουμένη προσοχή, όπως ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η πάλη κατά των ναρκωτικών. Π.χ. σε γειτονιές του Πειραιά, υπάρχουν χιλιάδες νέοι που πάνε σε γυμναστήρια, συλλόγους, σχολές χορού κ.α., που ως οπτική είναι έξω από την παρέμβασή μας. Είναι μέτωπα που το Κόμμα έχει επεξεργασίες που μπορούν να γίνουν υλική δύναμη για να ανέβει η παρέμβασή μας. Με ευθύνη του Κόμματος να παρθούν πρωτοβουλίες, από αυτήν τη σκοπιά να στηριχτεί η δουλειά της ΚΝΕ.

Από τη σκοπιά της ανάγκης ετοιμότητας του Κόμματος είναι και η δουλειά για το ζήτημα του πολέμου.

Στις Θέσεις σωστά γίνεται αναφορά στο ενδεχόμενο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, στο ενδεχόμενο ακόμα πιο άμεσης εμπλοκής της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η εξέλιξη αυτού του πολέμου είναι πιθανό με βάση την πείρα του ΔΚΚ, να οδηγήσει υπό προϋποθέσεις ακόμα και σε επαναστατική κατάσταση. Χρειάζεται, επομένως, το κόμμα να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει τέτοιες θύελλες, να μπει για άλλη μια φορά μπροστά σε πιο σύνθετες συνθήκες.

Ο προσανατολισμός που δίνει το Πρόγραμμα και που αναφέρουν και οι Θέσεις είναι σωστός και ξεκάθαρος: Σε περίπτωση πολέμου, είτε η ελληνική αστική τάξη είναι επιτιθέμενη είτε σε άμυνα, το Κόμμα μπαίνει μπροστά και ηγείται της αυτοτελούς πάλης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, με στόχο την ήττα της αστικής τάξης, ξένης και ντόπιας και με στόχο την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Είναι ανάγκη να ζυμώνεται και να αφομοιώνεται σήμερα η θέση μας για τον πόλεμο, είναι επιτακτικό σημερινό καθήκον. Δεν μπορεί να παραπεμφθεί στο αύριο, στις συνθήκες του πολέμου που ο εθνικισμός θα ανεβαίνει και η πίεση στις δυνάμεις μας θα είναι μεγάλη.

Η πείρα του ΔΚΚ είναι ότι το πιο κρίσιμο θέμα αποτελεί η διαμόρφωση σωστής θέσης για τον πόλεμο και η αφομοίωσή της, εκεί την «έχουμε πατήσει». Αν δεν δουλέψουμε σήμερα με τις θέσεις μας για τον πόλεμο υπάρχει ο κίνδυνος η σωστή γραμμή σήμερα να αποδειχτεί κενό γράμμα, στην πράξη να μην εφαρμοστεί. Εγγύηση ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο είναι το Πρόγραμμά μας και η προσπάθεια αφομοίωσής του.

Κλείνοντας, θέλω να σημειώσω ότι παραδείγματα που να τεκμηριώνουν βήματα στη δουλειά μας, ισχυροποίηση των δεσμών μας με τον κόσμο, βελτίωση στη συγκρότηση της ΚΟ υπάρχουν και άλλα. Παντού, όμως, φαίνεται η ανάγκη για νέα βήματα, απαιτούνται αποφασιστικές βελτιώσεις, που θα συμβάλλουν στην αντιστοίχιση της δουλειάς της ΚΟ με τις απαιτήσεις που έχει σήμερα ο αγώνας.