Κρίκης Πέτρος
Μέλος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ
Η δράση μας γύρω από τα ζητήματα της Φυσικής Αγωγής (ΦΑ) και του αθλητισμού πρέπει να προβάλλει την αντίληψή μας, να συνδυάζει τη γνώση, τη διεκδίκηση, την επεξεργασία, αλλά και την πλατιά εφαρμογή μορφών και δραστηριοτήτων για να φτάσουμε σε σημαντικά τμήματα νεολαίας - όχι μόνο αθλητών - και εργαζόμενων συνολικότερα. Από το 18ο Συνέδριο, το Κόμμα ξεκίνησε συστηματικά την επικαιροποίηση και διαμόρφωση θέσεων πάνω στα ζητήματα αυτά. Η έκδοση π.χ. της μπροσούρας για την ΦΑ στην εκπαίδευση αποτελεί αποκρυστάλλωμα αυτής της δουλειάς που ξεκίνησε μετά το 18ο και ολοκληρώθηκε μετά το 19ο Συνέδριο. Η πείρα από τη δουλειά για την παρουσίαση της Μπροσούρας για την ΦΑ στην εκπαίδευση εμφάνισε σημαντικές δυνατότητες αλλά και αδυναμίες. Η μπροσούρα αποτέλεσε αφορμή για συζήτηση και άφησε πολύ καλές εντυπώσεις σε μαθητές, ενώ στο πλαίσιο της παρουσίασης έγινε η αφορμή για να οργανωθούν δεκάδες μαθητικά τουρνουά με τη συμμετοχή εκατοντάδων μαθητών. Απ' την άλλη, φάνηκε και η αδυναμία που υπάρχει στη δουλειά των κ.ο. αφού δεν απασχολεί σταθερά το σχεδιασμό, παρά μόνο μια μικρή μερίδα σ/φων που ασχολούνται ή έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι παρουσιάσεις βοήθησαν τις δυνάμεις μας να δουν ότι για μας η ΦΑ και ο Αθλητισμός αποτελούν πεδίο παρέμβασης, που απασχολεί πολύ κόσμο που βρίσκεται στα όρια δράσης κάθε Κομματικής Οργάνωσης. Επιβεβαιώθηκε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες όταν γίνονται οργανωμένα μάς φέρνουν σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο που δύσκολα προσεγγίζουμε.
Το προηγούμενο 4χρονο οργανώθηκαν, με κεντρικές πρωτοβουλίες του Κόμματος, επαφές και συναντήσεις με φορείς του χώρου, αθλητικές ομοσπονδίες, συνδέσμους αθλητών, προπονητών κ.τ.λ. Οπως και στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής δουλειάς έγιναν παρεμβάσεις που στόχο είχαν να αναδείξουν προβλήματα και ελλείψεις, ως αποτέλεσμα της ταξικής πολιτικής που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου και την ΕΕ και στον τομέα αυτό. Η πρωτοβουλία μας αυτή είχε αντίκτυπο, καθώς οι θέσεις μας έγιναν αντικείμενο συζήτησης σε ένα χώρο που ο συσχετισμός είναι αρνητικός. Αγκαλιάστηκε πλατιά από δεκάδες αθλητικές ομοσπονδίες ανεξάρτητα από το βαθμό συμφωνίας με τις θέσεις μας. Υπήρξε όμως σημαντική καθυστέρηση και αναβλητικότητα από πλευράς των οργάνων να ενιαιοποιήσουμε την παρέμβαση των δυνάμεών μας, με αφορμή μια σειρά αρχαιρεσίες σε αθλητικές ομοσπονδίες και ενώσεις. Στα ΔΣ των αθλητικών σωματείων υπάρχουν οι τοπικοί παράγοντες και επιχειρηματίες, υπάρχει όμως και λαϊκός κόσμος με μεράκι, πρώην αθλητές, γονείς αθλητών, που επηρεάζονται όμως από αντιλήψεις όπως «ο αθλητισμός ενώνει», «έξω η πολιτική από τον αθλητισμό», «καλύτερα να πληρώνω παρά να μην έχω αθλητισμό», «χωρίς χορηγό χανόμαστε» κ.τ.λ. Σκοπός μας είναι η προβολή και η υιοθέτηση ενός διεκδικητικού πλαισίου αιτημάτων και στόχων τόσο στη βάση στο σωματείο της γειτονιάς, όσο και σε επίπεδο ομοσπονδίας. Θα πρέπει εδώ να πάρουμε υπόψη ότι απευθυνόμαστε σε παραγωγικές ηλικίες που κοινωνικοταξικά μας ενδιαφέρουν και η άθλησή τους απασχολεί σαν καθημερινή φροντίδα και ανάγκη τόσο του ίδιους όσο και τα παιδιά τους. Απαιτείται να βρεθούμε μαζί τους στη διεκδίκηση και να ανοίξουμε δίαυλο επικοινωνίας σε έναν τομέα που και υπεροχή επιχειρημάτων έχουμε και επεξεργασμένο πλαίσιο. Χρειάζεται να ενισχύσουμε πρωτοβουλίες, π.χ. το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ στην Αττική, που πρέπει να αγκαλιάσουν τη δράση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Αλλά και να ανοίξουμε μέτωπο στις πολιτικές της ανταποδοτικότητας των δημοτικών αρχών.
Τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως στο πλαίσιο των κεντρικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, έγιναν κοινές προσπάθειες από το Κόμμα και τη νεολαία, π.χ. τα αθλητικά Camp, γνωριμία με τα μαχητικά αθλήματα, αγώνες δρόμου κ.τ.λ., σε συνεργασία με δήμους που έχουμε την ευθύνη της διοίκησης και αθλητικές ομοσπονδίες, για να συμβάλουν σ' αυτήν την κατεύθυνση. Παραμένουν όμως προσπάθειες αποσπασματικές, που οργανώνονται κατά κανόνα από τα πάνω, δεν κατανοείται ως αναπόσπαστο κομμάτι δουλειάς στην παρέμβασή τους στην νεολαία, στην ανάδειξη των σύγχρονων αναγκών, την πάλη για ικανοποίησή τους, αλλά και την επικοινωνία μέσα και από τον αθλητισμό. Υπάρχει συνεπώς ανάγκη, με ευθύνη του Κόμματος, η ΚΝΕ να συγκροτήσει πρόγραμμα με σταθερότητα, συνέχεια, όχι με τη μορφή ευκαιριακής καμπάνιας, αλλά με σχέδιο και στόχους, αξιοποιώντας δοκιμασμένες αλλά και νέες μορφές.
Η αυτοτελής δράση της ΚΝΕ θα συμβάλει και στην διαμόρφωση κλίματος διεκδίκησης. Με βάση την αντίληψή μας ότι η άσκηση είναι δικαίωμα που πρέπει να παρέχεται από το κράτος σε όλους δωρεάν, προκύπτει ότι η βάση της ΦΑ (κατά συνέπεια και της διεκδίκησης) είναι οι χώροι της εκπαίδευσης και στη συνέχεια το αθλητικό σωματείο. Επομένως, οι δυνάμεις μας μέσα στους φορείς της νεολαίας, μαθητικά - φοιτητικά συμβούλια και Σύλλογοι, το ΜΑΣ, πρέπει να εντάξουν στις δραστηριότητές τους αυτά τα ζητήματα. Αυτή η δραστηριότητα δεν πρέπει να μένει σε μια γενική προπαγάνδα των θέσεών μας. Χρειάζεται να εμπλουτιστεί με αιτήματα και στόχους πάλης που έχουμε εξειδικευμένα κατά γειτονιά, χώρο κ.τ.λ.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχει κατακτηθεί ακόμη ότι η ΦΑ και ο αθλητισμός αποτελούν συστατικό κομμάτι της δουλειάς των οργάνων του Κόμματος, για την παρέμβασή μας στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και στον μη εργάσιμο (ελεύθερο) χρόνο. Αποτελεί βασικό εργαλείο για να αποκτάμε δεσμούς με όρους ιδεολογικής - πολιτικής αντιπαράθεσης, με όρους συσπείρωσης σε αιτήματα και θέσεις επεξεργασμένες, με σχέδιο δράσης που να παίρνει υπόψιν τις αντιλήψεις, τις διαθέσεις αλλά και το συσχετισμό. Με βάση αυτό, εντοπίζουμε ξανά τη βασική αδυναμία: Η μη ενασχόληση με ζητήματα περιεχομένου οδηγεί στο να μη γίνεται προβολή της αντίληψής μας, να μένουν ακαθοδήγητες οι δυνάμεις μας και να αδυνατίζει το μέτωπο απέναντι σε ιδεολογήματα που επικρατούν στο χώρο. Οπως αδυνατίζει και η ανάγκη μαζικής διεκδίκησης οργανωμένα ως μόνιμο στοιχείο της παρέμβασης των Οργανώσεων. Το παραπάνω πρόβλημα δικαιολογεί και την καθυστέρηση που υπάρχει τόσο στην αξιοποίηση των επεξεργασιών του Κόμματος για τη ΦΑ στην εκπαίδευση και στα αθλητικά σωματεία, όσο και στην αξιοποίηση ενός αξιόλογου δυναμικού μελών και οπαδών του Κόμματος, που υπάρχει και που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον πυρήνα αυτής δουλειάς. Απ' αυτήν την άποψη αποτελεί επιτακτική ανάγκη το επόμενο διάστημα να γίνει συστηματική προσπάθεια αυτή η δουλειά να αποκτήσει και οργανωτικά χαρακτηριστικά ελέγχου, σχεδιασμού και καταμερισμού ευθυνών.
Μέλος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ
Η δράση μας γύρω από τα ζητήματα της Φυσικής Αγωγής (ΦΑ) και του αθλητισμού πρέπει να προβάλλει την αντίληψή μας, να συνδυάζει τη γνώση, τη διεκδίκηση, την επεξεργασία, αλλά και την πλατιά εφαρμογή μορφών και δραστηριοτήτων για να φτάσουμε σε σημαντικά τμήματα νεολαίας - όχι μόνο αθλητών - και εργαζόμενων συνολικότερα. Από το 18ο Συνέδριο, το Κόμμα ξεκίνησε συστηματικά την επικαιροποίηση και διαμόρφωση θέσεων πάνω στα ζητήματα αυτά. Η έκδοση π.χ. της μπροσούρας για την ΦΑ στην εκπαίδευση αποτελεί αποκρυστάλλωμα αυτής της δουλειάς που ξεκίνησε μετά το 18ο και ολοκληρώθηκε μετά το 19ο Συνέδριο. Η πείρα από τη δουλειά για την παρουσίαση της Μπροσούρας για την ΦΑ στην εκπαίδευση εμφάνισε σημαντικές δυνατότητες αλλά και αδυναμίες. Η μπροσούρα αποτέλεσε αφορμή για συζήτηση και άφησε πολύ καλές εντυπώσεις σε μαθητές, ενώ στο πλαίσιο της παρουσίασης έγινε η αφορμή για να οργανωθούν δεκάδες μαθητικά τουρνουά με τη συμμετοχή εκατοντάδων μαθητών. Απ' την άλλη, φάνηκε και η αδυναμία που υπάρχει στη δουλειά των κ.ο. αφού δεν απασχολεί σταθερά το σχεδιασμό, παρά μόνο μια μικρή μερίδα σ/φων που ασχολούνται ή έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι παρουσιάσεις βοήθησαν τις δυνάμεις μας να δουν ότι για μας η ΦΑ και ο Αθλητισμός αποτελούν πεδίο παρέμβασης, που απασχολεί πολύ κόσμο που βρίσκεται στα όρια δράσης κάθε Κομματικής Οργάνωσης. Επιβεβαιώθηκε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες όταν γίνονται οργανωμένα μάς φέρνουν σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο που δύσκολα προσεγγίζουμε.
Το προηγούμενο 4χρονο οργανώθηκαν, με κεντρικές πρωτοβουλίες του Κόμματος, επαφές και συναντήσεις με φορείς του χώρου, αθλητικές ομοσπονδίες, συνδέσμους αθλητών, προπονητών κ.τ.λ. Οπως και στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής δουλειάς έγιναν παρεμβάσεις που στόχο είχαν να αναδείξουν προβλήματα και ελλείψεις, ως αποτέλεσμα της ταξικής πολιτικής που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου και την ΕΕ και στον τομέα αυτό. Η πρωτοβουλία μας αυτή είχε αντίκτυπο, καθώς οι θέσεις μας έγιναν αντικείμενο συζήτησης σε ένα χώρο που ο συσχετισμός είναι αρνητικός. Αγκαλιάστηκε πλατιά από δεκάδες αθλητικές ομοσπονδίες ανεξάρτητα από το βαθμό συμφωνίας με τις θέσεις μας. Υπήρξε όμως σημαντική καθυστέρηση και αναβλητικότητα από πλευράς των οργάνων να ενιαιοποιήσουμε την παρέμβαση των δυνάμεών μας, με αφορμή μια σειρά αρχαιρεσίες σε αθλητικές ομοσπονδίες και ενώσεις. Στα ΔΣ των αθλητικών σωματείων υπάρχουν οι τοπικοί παράγοντες και επιχειρηματίες, υπάρχει όμως και λαϊκός κόσμος με μεράκι, πρώην αθλητές, γονείς αθλητών, που επηρεάζονται όμως από αντιλήψεις όπως «ο αθλητισμός ενώνει», «έξω η πολιτική από τον αθλητισμό», «καλύτερα να πληρώνω παρά να μην έχω αθλητισμό», «χωρίς χορηγό χανόμαστε» κ.τ.λ. Σκοπός μας είναι η προβολή και η υιοθέτηση ενός διεκδικητικού πλαισίου αιτημάτων και στόχων τόσο στη βάση στο σωματείο της γειτονιάς, όσο και σε επίπεδο ομοσπονδίας. Θα πρέπει εδώ να πάρουμε υπόψη ότι απευθυνόμαστε σε παραγωγικές ηλικίες που κοινωνικοταξικά μας ενδιαφέρουν και η άθλησή τους απασχολεί σαν καθημερινή φροντίδα και ανάγκη τόσο του ίδιους όσο και τα παιδιά τους. Απαιτείται να βρεθούμε μαζί τους στη διεκδίκηση και να ανοίξουμε δίαυλο επικοινωνίας σε έναν τομέα που και υπεροχή επιχειρημάτων έχουμε και επεξεργασμένο πλαίσιο. Χρειάζεται να ενισχύσουμε πρωτοβουλίες, π.χ. το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ στην Αττική, που πρέπει να αγκαλιάσουν τη δράση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Αλλά και να ανοίξουμε μέτωπο στις πολιτικές της ανταποδοτικότητας των δημοτικών αρχών.
Τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως στο πλαίσιο των κεντρικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, έγιναν κοινές προσπάθειες από το Κόμμα και τη νεολαία, π.χ. τα αθλητικά Camp, γνωριμία με τα μαχητικά αθλήματα, αγώνες δρόμου κ.τ.λ., σε συνεργασία με δήμους που έχουμε την ευθύνη της διοίκησης και αθλητικές ομοσπονδίες, για να συμβάλουν σ' αυτήν την κατεύθυνση. Παραμένουν όμως προσπάθειες αποσπασματικές, που οργανώνονται κατά κανόνα από τα πάνω, δεν κατανοείται ως αναπόσπαστο κομμάτι δουλειάς στην παρέμβασή τους στην νεολαία, στην ανάδειξη των σύγχρονων αναγκών, την πάλη για ικανοποίησή τους, αλλά και την επικοινωνία μέσα και από τον αθλητισμό. Υπάρχει συνεπώς ανάγκη, με ευθύνη του Κόμματος, η ΚΝΕ να συγκροτήσει πρόγραμμα με σταθερότητα, συνέχεια, όχι με τη μορφή ευκαιριακής καμπάνιας, αλλά με σχέδιο και στόχους, αξιοποιώντας δοκιμασμένες αλλά και νέες μορφές.
Η αυτοτελής δράση της ΚΝΕ θα συμβάλει και στην διαμόρφωση κλίματος διεκδίκησης. Με βάση την αντίληψή μας ότι η άσκηση είναι δικαίωμα που πρέπει να παρέχεται από το κράτος σε όλους δωρεάν, προκύπτει ότι η βάση της ΦΑ (κατά συνέπεια και της διεκδίκησης) είναι οι χώροι της εκπαίδευσης και στη συνέχεια το αθλητικό σωματείο. Επομένως, οι δυνάμεις μας μέσα στους φορείς της νεολαίας, μαθητικά - φοιτητικά συμβούλια και Σύλλογοι, το ΜΑΣ, πρέπει να εντάξουν στις δραστηριότητές τους αυτά τα ζητήματα. Αυτή η δραστηριότητα δεν πρέπει να μένει σε μια γενική προπαγάνδα των θέσεών μας. Χρειάζεται να εμπλουτιστεί με αιτήματα και στόχους πάλης που έχουμε εξειδικευμένα κατά γειτονιά, χώρο κ.τ.λ.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχει κατακτηθεί ακόμη ότι η ΦΑ και ο αθλητισμός αποτελούν συστατικό κομμάτι της δουλειάς των οργάνων του Κόμματος, για την παρέμβασή μας στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και στον μη εργάσιμο (ελεύθερο) χρόνο. Αποτελεί βασικό εργαλείο για να αποκτάμε δεσμούς με όρους ιδεολογικής - πολιτικής αντιπαράθεσης, με όρους συσπείρωσης σε αιτήματα και θέσεις επεξεργασμένες, με σχέδιο δράσης που να παίρνει υπόψιν τις αντιλήψεις, τις διαθέσεις αλλά και το συσχετισμό. Με βάση αυτό, εντοπίζουμε ξανά τη βασική αδυναμία: Η μη ενασχόληση με ζητήματα περιεχομένου οδηγεί στο να μη γίνεται προβολή της αντίληψής μας, να μένουν ακαθοδήγητες οι δυνάμεις μας και να αδυνατίζει το μέτωπο απέναντι σε ιδεολογήματα που επικρατούν στο χώρο. Οπως αδυνατίζει και η ανάγκη μαζικής διεκδίκησης οργανωμένα ως μόνιμο στοιχείο της παρέμβασης των Οργανώσεων. Το παραπάνω πρόβλημα δικαιολογεί και την καθυστέρηση που υπάρχει τόσο στην αξιοποίηση των επεξεργασιών του Κόμματος για τη ΦΑ στην εκπαίδευση και στα αθλητικά σωματεία, όσο και στην αξιοποίηση ενός αξιόλογου δυναμικού μελών και οπαδών του Κόμματος, που υπάρχει και που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον πυρήνα αυτής δουλειάς. Απ' αυτήν την άποψη αποτελεί επιτακτική ανάγκη το επόμενο διάστημα να γίνει συστηματική προσπάθεια αυτή η δουλειά να αποκτήσει και οργανωτικά χαρακτηριστικά ελέγχου, σχεδιασμού και καταμερισμού ευθυνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου