Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Για τις Θέσεις του 20ού Συνεδρίου

Κωστής Ιντζές
Μέλος της ΕΠ Κ. Μακεδονίας

Το κύριο καθήκον που απορρέει από τις Θέσεις του 20ού Συνεδρίου είναι η οικοδόμηση γερών ΚΟΒ σε χώρους στρατηγικής σημασίας, η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η ανάπτυξη της συμμαχίας των εργαζομένων με τα άλλα λαϊκά στρώματα που έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την εργατική εξουσία.
Είναι τα 3 βασικά συστατικά στοιχεία που ασχολήθηκε το Κόμμα και στο 19ο Συνέδριο και σε μετέπειτα επεξεργασίες μέσα από Πανελλαδικά Σώματα και ντοκουμέντα ώστε συνολικά το Κόμμα να γίνει πιο ικανό, πιο έτοιμο για τον στρατηγικό του στόχο.
Αυτό που κατά τη γνώμη μου πρέπει να απασχολήσει όλη αυτή τη δραστηριότητα, είναι η αφομοίωση αυτών των καθηκόντων στο σύνολο του κομματικού δυναμικού, των οργάνων και των ΚΟΒ.
Κρίσιμος κρίκος είναι η ισχυροποίηση και ο σωστός προσανατολισμός των ΚΟΒ και σε κλαδικό και σε εδαφικό επίπεδο. Ολα τα σφυριά να χτυπάν στη δουλειά μας στην εργατική τάξη, στους εργατοϋπαλλήλους της πόλης και του χωριού, στη νεολαία της εργατικής τάξης, στις γυναίκες.

Σε αυτό τον τομέα νομίζω ότι έχουμε να μετρήσουμε πολλά βήματα ακόμα, ιδιαίτερα σε εδαφικό επίπεδο.
Το πρώτο και βασικό ζήτημα που πρέπει να βάλουμε στη συζήτηση και ζωή της ΚΟΒ, είναι ότι οι παραπάνω στόχοι είναι κοινοί και δεν διαφέρουν από κλαδικές σε εδαφικές Οργανώσεις. Ναι μεν από τη μία, η κλαδική ΚΟΒ έχει πιο «ξεκάθαρο πεδίο δράσης» για τον κλάδο της, αλλά αν οι εδαφικές Οργανώσεις (που έχουν πληθώρα κόσμου στις γραμμές τους ή στον περίγυρό τους) δεν προσανατολιστούν στην εργατική τάξη της περιοχής τους, τα μεγάλα εργοστάσια που υπάρχουν, η κατάσταση θα μένει αμετάβλητη και χωρίς περιεχόμενο για αυτές τις Οργανώσεις, θα συνεχίζουμε στη δουλειά «μπούγιου» που δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Η πείρα έχει δείξει ότι ο καλός συντονισμός φέρνει αποτελέσματα και μπορούμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα με βάση τις κατευθύνσεις των Θέσεων.
Χρειάζεται και ουσιαστική συζήτηση και οργανωτικά μέτρα.
Θα βοηθήσει για παράδειγμα τις εδαφικές ΚΟΒ να έχουν στην ημερήσια διάταξή τους θέματα που αφορούν το άνοιγμά μας σε χώρους δουλειάς κ.ο.κ. Ειδικά σε ΚΟΒ που στο έδαφός τους έχουν εργοστάσια, μεγάλα καταστήματα εμπορίου, πρέπει να είναι μόνιμη αυτή η συζήτηση και ο σχεδιασμός. Σε καμία των περιπτώσεων να μην μένει πίσω π.χ. η δουλειά για τα αγροτικά, αλλά πρέπει να ιεραρχήσουμε.
Αυτό προϋποθέτει γερό καθοδηγητικό τιμόνι με μολύβι και χαρτί. Να καταγραφούν όλοι οι χώροι δουλειάς που υπάρχουν στην ευθύνη της κάθε ΚΟΒ, πόσους εργάτες γνωρίζει το κομματικό δυναμικό, τι κόσμο μπορούμε να βρούμε από εφεδρείες που έχουμε στον περίγυρό μας.
Ταυτόχρονα, να βάλουμε σε δουλειά αυτές τις εφεδρείες. Οπως δείχνει η πείρα, σε κάθε συνοικία και χωριό υπάρχει πολύτιμος αριθμός οπαδών και φίλων που όταν ενταχθούν σχεδιασμένα στη δουλειά, μας φέρνουν σε επαφή με πολύ περισσότερο κόσμο.
Να συγκροτηθούν ομάδες με τέτοιο περιεχόμενο, που να εντάσσουν συντρόφους από τις περιοχές με κλάδους που έχουμε στόχο. Η πείρα από τις ομάδες οικοδόμησης της ΤΟ Βιομηχανίας φέρνει θετικά μηνύματα.
Από την άλλη, πρέπει να υπάρχει γνώση της λειτουργίας και της παρέμβασης του αντιπάλου, όποια μορφή και να έχει. Από την εργοδοσία, μέχρι και την παρέμβαση από «τοπικούς» βουλευτές, δημάρχους κ.ο.κ.
Το σχέδιο αυτό να αγκαλιάζει και άλλους χώρους που μας ενδιαφέρουν, όπως είναι η Υγεία, η Παιδεία, οι τράπεζες κ.ο.κ. που υπάρχουν σε όλες τις πόλεις, συνοικίες και κεφαλοχώρια και απασχολούν χιλιάδες κόσμο.
Από τα παραπάνω φαίνεται και η συνθετότητα και η απαίτηση που χρειάζεται να έχουμε το επόμενο διάστημα στην καθοδηγητική δουλειά των Τομεακών Οργάνων. Σε αυτόν το τομέα οι Θέσεις χτυπάν καμπανάκι. Είναι επιτακτικό το καθήκον ανεβάσματος της πολιτικής δουλειάς των Τομεακών Οργάνων, ώστε να γίνουν επιτελεία μάχης.
Να ανεβεί ο πήχης της σταθερής ιδεολογικής δουλειάς στις ΚΟΒ αλλά και στο ίδιο το όργανο, με βάση το πλούσιο πρόγραμμα ιδεολογικών μαθημάτων, μέσα από Κομματικές σχολές, οργανωμένες συσκέψεις με τον περίγυρό μας.
Πολλές φορές δίνουμε περισσότερο βάρος στα τρέχοντα ζητήματα στη συζήτηση και παραμελούμε να κουβεντιάσουμε άρθρα από την ΚΟΜΕΠ, τον «Ριζοσπάστη», ή ακόμα και τις εξελίξεις σε έναν κλάδο που μας ενδιαφέρει. Δεν αποτελεί λάθος να συζητάς τα τρέχοντα, αλλά αν δεν μπολιάζεις κάθε φορά με το ιδεολογικό υπόβαθρο τη συζήτηση, στο τέλος θα μείνει μόνο η «τρεχάλα».
Αυτό προϋποθέτει εξοπλισμό πρώτα και κύρια του στελεχικού δυναμικού. Να ξεφύγουμε από τη δουλειά μεροδούλι μεροφάι, από τη ρουτίνα της καθηκοντολογίας που δεν δυναμώνει την ποιοτική πολιτική δουλειά μέσα στα όργανα και τις ΚΟΒ. Η αυτομόρφωση είναι συστατικό στοιχείο στην ιδεολογική ανάπτυξη των μελών και στελεχών στην παραπάνω κατεύθυνση. Στο ιδεολογικό ατσάλωμα, στις αντοχές που χρειάζεται να έχουμε σε αυτές τις σύνθετες συνθήκες που δρούμε. Αντοχές ώστε να μη μας βάζουν από κάτω τα χιλιάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα και δεν είναι διαφορετικά από αυτά που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη. Πίστη στο ότι η ριζική λύση θα δοθεί μέσα από την πάλη που κάνουμε σήμερα και ότι ανοίγουμε δρόμο για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Με αυτή την έννοια, δεν μπορεί να υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Δυσκολίες υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα σε συνθήκες καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αρα σκέψεις και αντιλήψεις του τύπου «τα προβλήματα που έχω στη ζωή μου δεν μπορεί να μου τα λύσει το Κόμμα και έτσι προσπαθώ να τα λύσω μόνος μου» είναι έξω από την επαναστατική σκέψη και πράξη. Είναι πιέσεις που έχει ένα κομμάτι του δυναμικού μας και πηγάζει από το ότι δεν βλέπουν «άμεσα αποτελέσματα» από αυτό που κυριαρχεί και στην κοινωνία για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων κ.λπ.
Τέτοια ζητήματα δεν μπορούν να λυθούν μόνο με πρακτικά μέτρα. Το βάρος νομίζω ότι χρειάζεται να δοθεί στην πρόταση και το Πρόγραμμα του Κόμματος. Ιδιαίτερα και με βάση τις εξελίξεις στο διεθνές επίπεδο, να ανοίξει ακόμα περισσότερο η θέση μας για τον πόλεμο, για τα καθήκοντα του Κόμματος, τη στάση των Κομμουνιστών σε τέτοιες συνθήκες.
Τούτη η συζήτηση και η προετοιμασία δεν μπορεί να καθορίζεται από το αν έχουμε ή δεν έχουμε τρέχοντα καθήκοντα να λύσουμε. Συνδυάζουμε τα καθημερινά πολιτικά καθήκοντα με τη δουλειά υποδομής που κάνουμε σε μη επαναστατικές συνθήκες στους χώρους στρατηγικής σημασίας, με επιμονή και επαναστατική αισιοδοξία ότι θα νικήσουμε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου